علی ابن عثمان هُجویری (ابوالحسن علی ابن عثمان بن علی الغزنوی الجولابی الهُجویری) ازعارفان سده پنجم هجری است. هُجویری کتاب کشف المحجوب (کهن‌ترین رساله درمبحث تصوف در ایران) را در پایان عمر خود در شهر لاهور، در پاسخ به پرسش‌های دوست همشهریش ابوسعید هُجویری نوشته است. فصل “شنیدن اصوات و الحان” در کتاب کشف المحجوب هُجویری، اولین نوشته صوفیانه وعارفانه به زبان فارسی درموسیقی و نمونه ای پر ارزش از دیدگاه صوفیان وعارفان ایران درسرزمین خراسان است.