پایگاه تحلیلی خبری شعار سال بشکلی تاریخی با سطح توانمندی ها و عملکرد معاونین رئیس جمهور در حوزه زنان و خانواده مشکل داشته و دارد. مهمترین ادله این نوع موضع گیری ما، نمایشی بودن غالب انتخابات مدیریتی در این حوزه است. حوزه ای که به حد چند وزارتخانه اهمیت داشته، اما به حد یک سازمان هم حمایت و برنامه و عملکرد ندارد. واقعه رخ داده در قطور خوی، را می توان بصورت یک رویداد نگریست و یا در قالب یک تراژدی بدان توجه نمود. اگر نگاه مان را نظام مند و یکپارچه کنیم ، مشکلات خود فرد در زمان خودکشی یا قتل، مشکلات فرزندان این زن، مشکلات اتی خانواده گچکار ، مشکلات خانواده پدری زن کشته شده ، مشکلاتی همانند برای سایر زنان و مادران و همسران این سرزمین جلوی چشم مان رژه می رود و تن مان را می لرزاند. باید پرسید که چنین تراژدی هایی اصلا برای خانم خزعلی اهمیت داشته و در اولویت هست؟ برنامه مداخله در بحران ایشان برای کاهش احتمال وقوع این نوع تراژدی ها چیست؟ باز می خواهند ،درمان را در طرح صیانت جستجو کنند؟ تاریخ و کتاب مبین را شاهد می گیریم که ما گفتیم و گفتیم و به اصطلاح مدیران وقت ، نشنیدند. حتی حاضر به بالا زدن استین شدیم و پیشنهاد مشاوره دادیم و باز سکوت بود و سکوت.

در برخی از مناطق دور افتاده و اغلب فقیرنشین کشور افزایش وام ازدواج تا سقف شصت میلیون تومان باعث شده است خانوادهایی که بضاعت مالی چندانی ندارند دختران زیر پانزده خود را به عقد یک مرد درآوردند تا بتوانند سهم سی میلیون‌تومانی از این وام را به دست بیاورند.

رییس اورژانس اجتماعی می‌گوید ۲۵ درصد از تماس‌ها با اورژانس اجتماعی درباره کودک‌آزاری است و میزان تماس‌ها با این اورژانس درباره خشونت علیه زنان ۲۰ تا ۲۲ درصد سالانه افزایش داشته است.

همسر یا دختر؟ دانش آموز یا زن خانه دار؟ مادر یا فرزند؟ شاید اگر درباره دختر نوجوان ده-یازده ساله‌مان کسی این سوالات را بپرسد بدون اندکی تامل پاسخ او را خواهیم داد؛ اما این پرسش ها در بسیاری از نقاط کشور، گاه با پاسخ های غیرمعمول روبه رو می‌شوند و گاه حتی به مرحله طرح هم نمی‌رسند!