شعار سال: بریده‌ای از کتاب «این جبهه نیرو ندارد»ماهیت انقلاب اسلامی. در این کتاب سیدابراهیم رئوف موسوی با اشاره به بخشی از ذهنیت‌های شکل‌گرفته راجع به انقلاب اسلامی پس از گذشت سه دهه از عمر آن، ماهیت انقلاب اسلامی را به ما یادآوری می‌کند.

تصور رایج از انقلاب اسلامی این است كه ایرانی بود و شاه ظالمی و امامی که آمد، و آن شاه ظالم را كنار زد و حكومتی تشكیل داد تا مردم در یك فضای اسلامی و به دور از ظلم، به خوبی و خوشی زندگی كنند و به احكام الهی هم «البته» پایبند باشند.

انقلاب اسلامی این نبود. انقلاب اسلامی واقعه‌ای نبود كه در فوریه ۱۹۷۹ اتفاق افتاده باشد. انقلاب اسلامی را این‌گونه تحلیل كردن شبیه این است كه رسالت پیامبر اسلام(ص) را این‌گونه بفهمیم كه پیامبر با جامعه‌ای مواجه بود كه ظالمان به ضعیفان ستم می‌كردند و پیامبر(ص) ظالمان را كنار زدند تا مردم به راحتی زندگی كنند و البته معنویت هم داشته باشند و حلال و حرام را هم رعایت كنند. پیامبران، پیامی الهی می‌آورند و راهی كاملاً متفاوت برای حیات بشر می‌گشایند و جامعه را در آن مسیر به حركت در می‌آوردند و این حركت مقصدی دارد.

امام، احیاگر دین در زمانی بود كه تمدن غرب بر همۀ جهان حاكم شده بود و این‌گونه القا می‌شد كه یگانه راه سعادت بشر همان بی‌راه‌هایی است كه غرب رفته. انقلاب اسلامی ظهور كرد، و پرده از مكر شیطان كشید و نشان داد آن‌چه سال‌ها راه سعادت بشر معرفی شده بود، به ناكجاآباد می‌انجامد. انقلاب اسلامی یك حركت و تغییر همه‌جانبه در حیات بشر بود و مقصد زندگی بشر را تغییر داد. انقلاب اسلامی حركتی بود جهت احیای دین، كه سرنگونی نظام طاغوت و جایگزینی نظام سیاسی ولایی یكی از مراحل آن بود. انقلاب اسلامی حركتی است كه مسیری دارد و مراحلی، و مقصدی را دنبال می‌كند. آن‌چه در سال ۱۳۵۷ اتفاق افتاد، بارقۀ آغازین انقلاب اسلامی بود نه تمام انقلاب اسلامی.

انقلاب اسلامی اردوگاه یاران امام زمان علیه‌السلام است تا آنان در این اردوگاه گرد هم آیند و آماده شوند و مقدمات را فراهم آورند و مردم دنیا را بیدار كنند تا آن یار بیاید. باور نكنید كه امام كاری غیر از ابراز ارادت به محبوبش كرده باشد. با این نگاه به انقلاب اسلامی، روشن می‌شود كه چرا قرار گرفتن جامعۀ توسعه‌یافته به عنوان آرمان انقلاب اسلامی، انحراف انقلاب اسلامی و تغییر جهت آن است. و پرسش از امكان یا عدم امكان جمع اسلام و توسعه، پرسشی ساده‌انگارانه دانسته می‌شود. سخن در این نیست كه آیا در این قطار می‌شود احكام را هم رعایت كرد یا خیر. سخن در این است كه مقصد این قطار كعبه نیست، تركستان است. و بگذار باز بپرسند مگر تركستان رفتن حرام است؟ و مگر نمی‌شود انسان در تركستان به یاد خدا باشد؟ البته من و تو حق داریم كه این‌گونه راحت، آیندۀ انقلاب اسلامی را رقم بزنیم؛ یعنی بخوابیم تا دیگران رقم بزنند. و برای اینكه تعیین كنیم امری خوب است یا نه، بپرسیم آیا با داشتن آن باز هم می‌شود مسلمان بود؟ (نگاه کنید به جنگ امروز كجاست؟) اما آن مادر تنهایی كه بعد از بیست سال از مفقود شدن پسرش میگوید «هنوز هم هر وقت صدای زنگ در خانه می‌آید، می‌گویم پسرم آمده است.» هیچ‌وقت با انقلاب اسلامی این‌طور معامله نمی‌كند.

می‌دانید بیست سال یعنی چه؟ می‌دانید هر وقت یعنی چه؟ هر وقت یعنی هر وقت. و خدا می‌داند چقدر از این مادرها هستند كه می‌فهمند انقلاب اسلامی برای این نبود كه ما هر جا خواستیم برویم و البته احكام را هم رعایت كنیم. من و تو چرا باید نگران باشیم چه بر سر انقلاب می‌آید؟ ما تا به‌حال از چه چیزمان برای انقلاب گذشته‌ایم كه نگران باشیم؟ آن كسانی می‌فهمند و نگرانند كه رفتند نزد حضرت امام و گفتند ما را می‌گیرند، زندانی می‌كنند، می‌زنند، شكنجه می‌دهند، همه را به جان خریداریم. مبارزه است، اما ناموس ما را می‌آورند زندان جلوی چشم ما و ...، چه كنیم؟ امام می‌فرمایند مبارزه ادامه دارد ولو بلغ ما بلغ. فجیع‌تر از اینش هم هست كه خیلی نمی‌شود گفت.

ساده به دستمان آمده است، اصلاً چه لزومی دارد راجع به این‌كه چه بر سر انقلاب اسلامی می‌آید نگران باشیم و فكر كنیم. راستی ما تا حالا چند دقیقه...؟ اگر قرار بود جامعه‌ای داشته باشیم كه افراد در آن بتوانند احكام اسلامی را رعایت كنند، نیازی به این همه خون و خونریزی نبود. تفاوت مقصد انقلاب اسلامی با جامعۀ خوبی كه در آن افراد احكام را رعایت می‌كنند، مثل تفاوت كسی است كه برای خدا كار می‌كند با كسی كه كارش را برای خدا می‌كند.(نگاه کنید به جنگ امروز كجاست؟

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری فارس، تاریخ انتشار 17 فروردین 1395، کد مطلب: 3590391: آدرس سایت: www.mehrnews.ir