ادامه کاوش های «تل آجری» تخت جمشید از پاییز

مدیر پایگاه میراث جهانی پارسه –پاسارگاد بر لزوم کاوش های باستان شناسی در تخت جمشید تاکید کرد و گفت: کاوش های «تل آجری»تخت جمشید از پاییز دوباره شروع می شود.

شعارسال: حمید فدایی با بیان اینکه این محوطه هخامنشی تنها راه معرفی شهر باستانی پارسه به گردشگران است،بر لزوم کاوش های باستان شناسی دراین محوطه تاریخی تاکید کرد و گفت: این محوطه نیازمند بررسی‌ها و کاوش های باستان شناسی است و باید تل آجری هرچه سریع تر به سایت موزه و محلی برای حضور گردشگران تبدیل شود.

وی با بیان اینکه تل آجری جاذبه جدید گردشگری می شود، افزود: تخت‌ جمشید در ایامی از سال از زیاد بودن بازدیدکننده رنج می‌برد و اگر بتوان بازدیدکنندگان از این میراث جهانی را به تل آجری سوق داد آن‌وقت بار فشار گردشگر بر تخت‌ جمشید برداشته می‌شود.

فدایی گفت: تخت جمشید ارگ شاهی و بخشی از یک شهر باستانی به نام پارسه بوده و گردشگران هیچ تصوری از این شهر ندارند از این رو چنانچه تل آجری به مقصد جدید گردشگران تبدیل شود بی شک بازدیدکنندگان می توانند بقایایی از این شهر را هم ببینند.

مدیر پایگاه میراث جهانی پارسه –پاسارگاد به گستردگی شهر پارسه اشاره کرد و افزود: کاوش های باستان شناسی در این منطقه یک ضرورت است و بی‌شک با این اقدام بقایای بیشتری از این شهر از دل خاک بیرون می آید و گردشگران هم می توانند این آثار را ببینند و تصور ذهنی بیشتری نسبت به شهر پارسه و سازه های تاریخی که دو هزار و ۵۰۰ سال قبل در این محل وجود داشته پیداکنند.

وی افزود:طبق برنامه ریزی های به عمل آمده از سر گیری کاوش های باستان شناسی در تل آجری از پاییز امسال و با همکاری ایتالیایی ها آغاز می شود اما به شرطی که این محوطه مسقف شده باشد.

فدایی با بیان اینکه شرط باستان شناسان برای کاوش محوطه مسقف شدن آن است، افزود: با توجه به اینکه کاوش ها در نیمه دوم سال انجام می شود و احتمال بارندگی نیز وجود دارد مسقف شدن این محوطه یک ضرورت است تا عملیات کاوش و بررسی های باستان شناسی در زمانی که بارندگی است متوقف نشود.

مدیر پایگاه میراث جهانی پارسه –پاسارگاد ادامه داد: در حال حاضر پیشرفت پروژه (سقف محوطه) ۷۰ درصد است و امیدواریم با تامین اعتبارات این پروژه تا آخر شهریور ماه به پایان برسد.

در حال حاضر سازه طراحی شده برای مسقف کردن این محوطه به‌صورت اسپیس فریم است تا قابلیت بزرگ و کوچک شدن داشته باشد و در کاوش‌های بعدی نیاز به طرح جدید برای مسقف کردن محوطه نباشد.