مراسم مذهبی عامل وحدت نه تفرقه

مکتب عاشورا و مذهب تشیع رمز وحدت کشور ایران است. مراسمی که هرساله شاهد برگزاری آن به طور منسجم در کشور هستیم، باعث وحدت ایران اسلامی است؛ وحدتی که حتی در بین اهل سنت هم رواج زیادی یافته است. اهل سنت ایران، به امام حسین(ع) و مراسم عاشورا احترام ویژه‎ای قائل هستند و فراتر از آن ارامنه و زرتشتیان ایران هم به برگزاری مراسم سوگواری امام سوم شیعیان احترام می‎گذارند. این گونه است که این مراسم به رمز وحدت و یکپارچگی کشور ما تبدیل شده است.

شعار سال: مکتب عاشورا و مذهب تشیع رمز وحدت کشور ایران است. مردم ایران در سایه این دو اصل و همچنان پس از گذشت 1400 سال از آن واقعه علاقه خود به اهل بیت را با برگزاری مراسم عزاداری در سرتاسر ایران نشان می‎دهند. بی‎شک مراسمی که هرساله شاهد برگزاری آن به طور منسجم در کشور هستیم، باعث وحدت ایران اسلامی است؛ وحدتی که حتی در بین اهل سنت هم رواج زیادی یافته است. اهل سنت ایران، به امام حسین(ع) و مراسم عاشورا احترام ویژه‎ای قائل هستند و فراتر از آن ارامنه و زرتشتیان ایران هم به برگزاری مراسم سوگواری امام سوم شیعیان احترام می‎گذارند. این گونه است که این مراسم به رمز وحدت و یکپارچگی کشور ما تبدیل شده است.

به راستی آنچه ثمره سال‎ها احترام ملت ایران به اهل بیت علیهم‎السلام و اباعبدالله الحسین بوده، تربیت ایرانیان به عنوان مردمانی ظلم‎ستیز است. آنچه با ادبیات دینی و فرهنگی ما ایرانیان عجین شده، این است که همواره از هر ظالمی به عنوان یزید نام برده و از هر مظلومــــی به اسم حسین یاد می‏ کنیم. مردمان ایران با فرهنگ «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» (همه روزها عاشورا و همه زمین‌ها کربلاست)، رشد پیدا کرده‏ اند و همین فرهنگ هم همواره باعث یکپارچگی و وحدت ما بوده و باید همچنان باعث وحدت و یکپارچگی ما هم بماند.

به پاس حفظ چنین فرهنگی در بین مردمان ایران، وظیفه مهمی هم به دوش صاحبان تریبون این ماه عزیز است. ما باید فرهنگ عاشورا و فلسفه شهادت و روح آزادگی و مردانگی و فتوت را در مردم بدمیم. ضمن اینکه نباید فلسفه عاشورا را فراموش کنیم و فلسفه ظلم‎ستیزی را از یاد ببریم، باید از هزینه کردن عاشورا در مسائل قومی و جناحی و گروهی و باندی و سیاسی ولو به صورت کوتاه مدت و محدود به همین چند روز، پرهیز کنیم. روز عاشورا و واقعه کربلا اگرچه سیاسی است اما سیاست آن ظلم‎ستیزی و عدالت‎طلبی است. سیاست عاشورا ایستادن در برابر هر ظالمی و مبارزه با هر ظلمی است اما نباید مسائل جناحی و حزبی و باندی را به موضوعات قابل بحث در تریبون‎های این ایام تبدیل کنیم. باید دقت کنیم که مبادا واقعه ‏ای که عامل وحدت بوده و سال‏ های طولانی نیز با همین هدف دنبال می‎شده، به یکباره و با طرح بحث‎های خارج از موضوع باعث تفرقه شود.

این هشدار از باب اتفاقاتی است که طی سال‎های گذشته به کرات شاهد آن بوده‏ ایم. مداحان و سخنرانانی که بعضاً در این روزها فرصت را مغتنم شمرده و به جای عزاداری برای امام سوم شیعیان، تریبون‏ ها را به محلی برای انتقادات سیاسی و حزبی خود تبدیل ‏کرده اند، توجهی به امر وحدت ‏بخش این روز نداشته‎اند. اما با این حال، جای شکر آن باقی است که تذکرات بزرگان کارگر افتاد و تا حدود بسیار زیادی جلوی تداوم این روند گرفته شد. اکنون شاید بتوان راحت ‏تر از مراسم مذهبی گفت و خوشحال بود که بسیاری از مداحان به اصل وحدت بخش بودن روز عاشورا و واقعه کربلا واقف بوده و جوانب لازم را در سخنان و مداحی‎های خود رعایت می‎کنند. اگرچه همچنان در گوشه و کنار کشور، شاهد سخنرانی‎هایی هستیم که بیشتر از آنکه رنگ عاشورا و وحدت را به خود بگیرند، به تریبون طرح مباحث سیاسی تبدیل شده‎اند اما بجز دو سه نفر مداحانی که البته از چهره ‏های معروفی هم هستند، سایرین سعی می‎کنند رسالت اصلی خود را که همانا تبیین فلسفه شهادت است، انجام بدهند.