شعار سال: این گزارش افشا می‌کرد که ترامپ 413 میلیون دلار از ثروت امروزش را از طریق ایجاد شرکت‌های صوری و فرار مالیاتی برای امپراطوری معاملات املاک پدرش در طول دهه 1990 به دست آورده بود. این گزارش افشاگرانه در آن سوی مرزها که یک رسوایی بزرگ برای رئیس جمهوری امریکا بود، براحتی در جامعه امریکایی منتشر شد. اما در ایران حتی صحبت از واقعیت داشتن پولشویی در کشور نیز تحمل نمی‌شود و محمدجوادظریف، وزیر امور خارجه چند روزی است که به‌خاطر صحبت‌هایش با شدیدترین هجمه‌ها مواجه شده و حتی نمایندگان مجلس صحبت از استیضاح او کرده‌اند. ظریف در چند جمله کوتاه گفته بود:«پولشویی یک واقعیت در کشور ماست و خیلی‌ها از پولشویی منفعت می‌برند. من نمی‌خواهم این پولشویی را به جایی نسبت دهم، اما جاهایی که هزاران میلیارد پولشویی می‌کنند حتماً آنقدر توان مالی دارند که ده‌ها و صدها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی کنند.با این وضعیت ما نمی‌توانیم با فضا‌سازی‌ها مقابله کنیم. کسانی که یک قلم معامله‌شان ممکن است ۳۰ هزار میلیارد باشد فضاسازی کرده‌اند. آنها می‌توانند بودجه وزارت خارجه را هزینه یک قلم فضا‌سازی‌شان کنند.» پولشویی نه یک واقعیت در ایران بلکه در تمام جهان است. بر اساس گزارش اداره مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد، حجم پولشویی در جهان را چیزی معادل دو تا پنج درصد از کل تولید ناخالص داخلی جهان برآورد می‌کند که رقمی برابر با 800 میلیارد دلار تا دو تریلیون دلار را شامل می‌شود. اما صحبت از همین واقعیت جهانی در ایران، چندان ساده نیست. در حالی که در جهان توسعه یافته درباره افراد قدرتمند وفعالیت‌های پولشویی آن‌ها، گزارش‌های جدی در رسانه‌ها منتشر می‌شود، در ایران «واقعی» دانستن پولشویی در صحبت‌های مقامات هم تحمل نمی‌شود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار 29 آبان 97، شماره: 6928