***
پس از اینکه عمری از دولت موقت گذشت، اعضای آن تصمیم گرفتند بدون اینکه مسئله را با امام در میان بگذارند بطور دسته جمعی استعفای خود را اعلام کنند و به اصطلاح امام را در مقابل یک کار انجام شده قرار دهند. و این مسئله به منزل حضرت امام در قم منتقل شد. گفته شد که مسئله را خدمت حضرت امام عرض کنند و امام دستور فرمودند چند نفری در این باره به قم بروند.
ما پس از نماز صبح در خدمت برادران: مرحوم شهید بهشتی و مرحوم شهید باهنر به قصد قم حرکت کردیم و تدریجا معلوم شد که در هیئت دولت دو فکر بوده: فکر اول، پیش از اینکه از امام کسب تکلیف کنند استعفای خود را اعلام کنند. دوم اینکه اول حضرت امام را توسط آقای صادق طباطبائی مطلع سازند و بعد استعفاء بدهند. به هر صورت در تمام طول راه ما سه نفر روی این مسئله صحبت می کردیم و بالاخره به این نتیجه رسیدیم که هیچکدام خدمت امام چیزی عرض نکنیم تا اینکه خود امام شروع به سخن بفرمایند و نظرشان را اعلام کنند.
پس از اینکه خدمت امام رسیدیم و بعد از چند دقیقه ای که هیچ یک صحبتی نکردیم، بر خلاف تصمیم خدمت ایشان عرض شد: حتما شنیده اید، دولت موقت میخواهد استعفا بدهد.
امام فرمودند: بله، کسی به اینجا آمده و چیزی هم نوشته بودند در این هنگام فهمیدیم که فکر دوم انجام شده است.
بعد امام به طور ساده و عادی فرمودند: من عقیده ام این است استعفاء را بپذیرم. مسئله ای را که ما از تهران تا قم روی آن بحث میکردیم و نگران این مطلب بودیم حضرت امام با صراحت و سادگی تمام مسئله را مطرح ساختند و نظر خودشان را فرمودند. خدمت ایشان عرض شد بعد چه میشود، حضرت امام فرمودند: هیچی بروید و مملکت را اداره کنید، خود مردم کارشان را انجام میدهند.
این قدرت تصمیم گیری امام یکی از بزرگترین امتیازات ایشان میباشد و به حق می توان ادعا کرد یکی از مهم ترین عواملی که در همه مراحل انقلاب راهگشای انقلاب بوده و هست و ما در طول این انقلاب بارها این امر را تجربه کرده ایم و ندیدیم که مسئله ای برای امام مبهم و مجهول باشد.
برای هر کسی پیش می آید گاهی مشکل طوری مطرح میشود که انسان متحیر می ماند و همین تحیر صدها مسئله می آفریند، ولی امام همیشه راه را به روشنی می بیند و تصمیم می گیرد و آری:
و «المؤمن ینظر بنور الله».
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری فارس، تاریخ انتشار:14 خرداد 1398 ، کدخبر:www.farsnews.com ، 13980313000775