ولی از آنجایی که این دنیا در حال حاظر زیر سلطه‌ی مستکبرین و ستمکاران عالم است، لذا برای حفاظت از منافع اخروی مردم ایران، چاره‌ای باقی نمی‌ماند مگر رویارویی و تقابل با مستکبرین و ستمکاران دنیا وگرنه اگر در دنیا دستمان را به همدستی با دشمنان خدا آلوده کنیم، قطعاً در آن دنیا بهشت پر منفعت را از دست داده و به جهنم زیانکاران وارد خواهیم شد.

بنابراین در قاموس جمهوری اسلامی، منافع اخروی بر منافع دنیوی ارجحیت دارد. و از آنجاییکه منافع اخروی، به عنوان هدف غایی فعالیت و حیات دنیوی جمهوری اسلامی تعیین شده است، بنابراین جایگاه درست و تعریف شده‌ی مقامات جمهوری اسلامی، این است که بین زندگی دنیایی مردم و اهداف اخروی آنها قرار داشته باشند. یعنی وقتی که مردم به مقامات جمهوری اسلامی می‌نگرند، از همان زاویه، می‌توانند به اهداف جمهوری اسلامی نیز بنگرند.

مثلاً اگر اهداف جمهوری اسلامی اقتضا می‌کند که مردم ایران، سختی‌های زندگی و فشار اقتصادی ناشی از تحریم‌های آمریکا را تحمّل کنند، مقامات جمهوری اسلامی، باید بیشتر از سایر مردم، بوسیله‌ی تحمل سختی‌های زندگی دنیا، به اهداف اخروی جمهوری اسلامی نزدیک شده باشند.

وگرنه وقتی که مردم ببینند که فشار اقتصادی ناشی از اهداف اخروی جمهوری اسلامی، فقط مردم عادی را تحت فشار گذاشته است و مقامات محترم دلیلی نمی‌بینند که خودشان را تحت فشارهای زندگی مردم عادی قرار دهند، بنابراین فقط دو راه حل در مقابل مردم قرار می‌گیرد:

۱- تعویض مقامات و انتخاب افرادی که در راه اهداف جمهوری اسلامی باشند

۲- تعویض هدف جمهوری و ارجحیت آبادی دنیا نسبت به آبادی آخرت

پی‌نوشت: سرود «شد جمهوری اسلامی به پا ... که همین دین دهد هم دنیا به ما»

پی‌نوشت دو : این یادداشت آن جمله‌ی معروف رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه «به زور نمی‌شود مردم را به بهشت برد» را نقض نمی‌کند. بلکه رفع سوء تفاهم می‌کند. زیرا رئیس جمهور محترم انگار تصور می‌کنند که مثلاً اعمال قانون به افراد بی‌حجاب، یعنی اینکه افراد بی‌حجاب هم مجبورند که طبق قانون جمهوری اسلامی بروند به بهشت. حال اینکه اینطور نیست و افراد بی‌حجاب در جمهوری اسلامی، حق انتخاب بهشت و جهنم را دارند و مثلاً می‌توانند در تمام محیط‌هایی که مشمول نظارت پلیس و نهادهای حاکمیتی نیست، باحجاب یا بی‌حجاب باشند. و اصلاً دلیل منع بی‌حجابی در جامعه‌ی اسلامی، محجبه کردن افراد بی‌حجاب نیست. بلکه حفاظت از جامعه‌ی اسلامی در برابر عوارض بی‌حجابی و نیز اجرای حکم امر به معروف و نهی از منکر است. و در واقع با افراد بی‌حجاب برخورد می‌شود که مانع از بهشت رفتن دیگران نشوند.