پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۲۹۷۲۲۹
تاریخ انتشار : ۰۹ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۴:۲۴
طریقه خواندن نماز ظهر عاشورا توسط امام حسین (ع) نشان دهنده اهمیت والای این فریضه است. طریقه خواندن نماز ظهر عاشورا به صورت نماز خوف بوده است
شعار سال: برای جامعه اسلامی مخصوصاً پیروان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) روشن و واضح است که مهمترین پیام نماز ظهر عاشورا، زنده نگه داشتن دین اسلام و احیای امر به معروف و نهی از منکر است. امام حسین (ع)، خود در بیانی می‌فرمایند: من عاشق نمازم و به همین خاطر در سخت‌ترین شرایط در میدان جنگ، دست از محضر پروردگار برنداشتند و نماز خود را اقامه کردند. قیام امام حسین (ع) برای این است که برنامه‌ها و احکام دین حتی در معرکه جنگ و حتی در مقابل دشمن هم برقرار باشد. پس قیام امام حسین (ع) در روز دهم محرم و اقامه نماز او در این روز می‌رساند که جهاد، جنگ و اسارت و بیچارگی‌هایی که امام حسین (ع) و یاران با وفایش متحمل شده اند، همه برای حفظ دین بوده است. چگونه می‌توان عزادار و سوگوار واقعى امام بود، ولی نماز را که امام به خاطر آن قیام کرد، مهم نشمرد و چگونه ممکن است کسى براى امام عزادارى کند و خود را علاقه‌مند به او بداند در حالیکه حافظ نماز خود نباشد و آن را سبک بشمارد. بدون شک اقامه نماز ظهر عاشورا توسط امام حسین (ع) در حساس‌ترین و بحرانی‌ترین لحظات زندگی‌شان، حکایت از اهمیت و توجه به فریضه نماز دارد، چرا که انگیزه و هدفی که باعث اقامه این نماز شد محور قیام ایشان را شکل می‌دهد. پیام نماز امام در ظهر عاشورا به این معناست که هیچ عاملی نمی‌تواند مانع اقامه نماز شود، حتی بزرگ‌ترین واقعه و حادثه زندگى نباید موجب فاصله افتادن نماز از وقتش شود.

طریقه خواندن نماز ظهر عاشورا توسط امام حسین (ع)

در روز عاشورا شهادت‌ها اغلب بعد از ظهر صورت گرفت، یعنی تا ظهر عاشورا غالب صحابه و تمام بنی‌هاشم و حضرت اباعبدالله (ع) که بعد از همه شهید شدند، زنده بودند. فقط حدود تعدادی از یاران اباعبدالله در یک جریان تیراندازی که به وسیله دشمن انجام شد، قبل از ظهر شهید شدند وگرنه سایر افراد تا ظهر عاشورا در قید حیات بودند.

امام حسین (ع) ظهر عاشورا در میدان جنگ نماز خواندند، نمازی که در اصطلاح فقه اسلامی «نماز خوف» نامیده می‌شود، نماز خوف مثل نماز مسافر دو رکعت است نه چهار رکعت. یعنی انسان اگر در وطن هم باشد باز باید دو رکعت بخواند برای این که مجال نیست و آنجا باید مخفف خواند. چون اگر همه به نماز بایستند وضع دفاعی‌شان به هم می‌خورد، سربازان موظف هستند در حال نماز، نیمی در مقابل دشمن بایستند و نیمی به امام جماعت اقتدا کنند. امام جماعت یک رکعت را که خواند صبر می‌کند تا آن‌ها رکعت دیگرشان را بخوانند. بعد آن‌ها می‌روند پست را از رفقای خودشان می‌گیرند در حالی که امام همین طور منتظر نشسته یا ایستاده است. سربازان دیگر می‌آیند و نماز خودشان را با رکعت دوم امام می‌خوانند.
 
طریقه خواندن نماز ظهر عاشورا

نماز ظهر عاشورا و شهادت

امام حسین (ع) در آن هنگامه جنگ در کربلا چنین نماز خوفی خواندند، نمازی که اوج بندگی خدا و اخلاص را به نمایش گذاشت، اما وضعیت خاصی داشتند، زیرا چندان از دشمن دور نبودند. آن عده‌ای که می‌خواستند دفاع کنند نزدیک اباعبدالله ایستاده بودند و دشمن بی‌حیای بی‌شرم حتی در این لحظه هم آن‌ها را راحت نگذاشت و در حالی که اباعبدالله مشغول نماز بود. دشمن شروع به تیراندازی کرد، دو نوع تیر اندازی: هم تیر زبان که یکی فریاد؛ حسین! نماز نخوان نماز تو فایده‌ای ندارد، تو بر پیشوای زمان خودت یزید یاغی هستی، نماز تو قبول نیست! و هم تیر‌هایی که از کمان‌های معمولی شان پرتاب می‌کردند. در این شرایط یکی دو نفر از اصحاب اباعبدالله (ع) که خودشان را برای ایشان سپر قرار داده بودند، روی خاک افتاده‌اند، یکی از آن‌ها سعید ابن عبد الله حنفی به حالی افتادند که وقتی نماز اباعبدالله تمام شد، دیگر نزدیک جان دادنش بود. آقا خودشان را به بالین او را رساندند. وقتی به بالین او رسیدند، او جمله عجیبی گفت: «یا اباعبدالله! اَوفیتُ؟» آیا من حق وفا را به جا آوردم؟ مثل این که هنوز هم فکر می‌کرد که حق حسین آن قدر بزرگ و بالاست که این مقدار فداکاری هم شاید کافی نباشد. این بود نماز حضرت ابا عبدالله (ع) در صحرای کربلا.

نماز معراج ظهر عاشورا

اما نکته ویژه در طریقه خواندن نماز ظهر عاشورای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) این بود که ایشان در این نماز تکبیر گفتند، ذکر گفتند، سبحان الله گفتند، بحول الله و قوته اقوم و اقعد گفتند، رکوع و سجود کردند و این در حالی بود که درست دو، سه ساعت بعد از این نماز برای ایشان نماز دیگری پیش آمد، رکوع دیگری پیش آمد، سجود دیگری پیش آمد، به شکل دیگر ذکر گفتند، اما رکوع ابا عبدالله آن وقتی بود که تیری به سینه مقدس‌شان وارد شد و حضرت مجبور شدند تیر را از پشت سر بیرون بیاورند؛ سجود ایشان… سجده بر پیشانی… وقتی که از اسب بر زمین افتادند… طرف راست صورتشان را روی خاک‌های گرم کربلا گذاشتند… ذکر ایشان ذکری دیگر بود… بسم الله… و بالله… و علی مله رسول الله… و با این نماز حضرت به عرش خدا عروج کردند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت الکوثر، تاریخ انتشار ۲۰ شهریور ۹۷، کدخبر:۱۶۰۰۶۰، fa.alkawthartv.com
اخبار مرتبط
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین
پرطرفدارترین