شعار سال: عضو هیات مدیره انجمن نساجی ایران میگوید: «واحدهای تولیدی نساجی مجبورند در غیاب واردات مواد اولیه وارداتی، نیاز خود به مواد اولیه را از بورس کالا تامین کنند. این در حالی است که شرکتهای پتروشیمی در عرضه محصولات خود به بورس کالا گران فروشی ۶۰ تا ۷۰ درصدی دارند؛ به این معنا که کالای خود را گرانتر میفروشند؛ گویی یک طبقه ممتاز هستند که نظارتی بر کار آنها نیست. این گران فروشی ۶۰ تا ۷۰ درصدی در فرآوردههای تولیدیِ مراحل بعد به شدت اثر میگذارد. قدرت خرید جامعه در اثر گرانیهای به وجودآمده اخیر بسیار پایین آمده و این کار پتروشیمیها کاملا ضد منافع ملی است؛ یعنی اشتغال را در واحدهای تولیدی نساجی به خطر میاندازد و مشکلات عدیدهای را برای کارخانجات مصرف کننده مواد اولیه به وجود آورده است.»
حسن نیلفروشزاده گفت: «پتروشیمی کالای داخلی کشور ماست که با قیمتهای گزاف به دست شرکتهای نساجی میرسد. این در حالی است که مواد اولیه شرکتهای پتروشیمی با قیمتهای بسیار نازل در اختیار آنها قرار میگیرد؛ ولی این شرکتها محصولاتشان را تا ۷۰ درصد گران فروشی میکنند و این بزرگترین معضل صنعت نساجی ماست. مشکل تامین مواد اولیه کارخانجات نساجی را تهدید میکند، زیرا مواد اولیه به سختی تهیه میشود.»
او ادامه داد: هرچند واحدهای تولیدی با مشکلات دیگری، چون افزایش نرخ ارز و نداشتن نقدینگی روبه رویند؛ ولی این مشکل یعنی پتروشیمیها بسیار بدتر از مشکلات دیگر است. هرچند مسئولان این مشکل را میدانند؛ ولی نمیدانم چرا با این شرکتها برخورد نمیکنند. پیش از این حد رقابت در بورس کالا تا ۱۰ درصد بود؛ ولی متاسفانه برداشته شد و این بزرگترین ظلم به این صنعت بود. هرچند واحدهای تولیدی تلاش کردند سقف رقابت را به حداکثر ۱۰ درصد برگردانند، ولی متاسفانه هیات مربوط به پتروشیمیها مثل اینکه خیلی توانمندتر از اینها هستند و این طرح اجرایی نشد؛ بنابراین معضل اصلی صنعت ما، گران فروشی ۶۰ تا ۷۰ درصدی پتروشیمی هاست. هرچند در کنار این گران فروشی، افزایش نرخ دلار نیز به عنوان یک پارامتر تاثیرگذار قیمت مواد اولیه را بالا میبرد. کالایی که داخل کشور تولید و به بورس کالا عرضه میشود شامل تغییرات نرخ ارز است، اما این شرکتهای پتروشیمی علاوه بر اعمال افزایش نرخ ارز گران فروشی ۶۰ تا ۷۰ درصدی در بورس کالا دارند. واحدهای تولیدی با توجه به سهمیهای که دارند میتوانند از بورس کالا خرید داشته باشند؛ ولی زمانی که قیمتها تا این میزان متورم میشود، چون نقدینگی این واحدها محدود و کم است، مجبور میشوند در بازار فرعی عرضه کالا و به صورت چکی و بلندمدت خرید کنند؛ ولی اکثرا از بورس خرید میکنند که با این گرانی غیرمنطقی که وجود دارد، برای آنها صرفه ندارد. قیمت کالاها در بورس کالا تابع عرضه و تقاضاست. به طور نمونه مصرف چیپس پلی استر کشور هر هفته ۶۵۰۰ تا ۷ هزار تن است و شرکتهای پتروشیمی کمتر از این میزان عرضه میکنند که، چون تقاضا زیاد است به رقابت میافتد و رقابت هم قیمت را به سمت اعداد بسیار بزرگ میکشاند. در این میان تنها راهکار برای ارزانی این مواد اولیه این است که سقف رقابت برگردد و حدی مثلا ۱۰ درصدی مانند سابق برای آن گذاشته شود.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری کسب و کار نیوز، تاریخ انتشار 24 مهر 99، کد خبر: ---، www.kasbokarnews.ir