بیم و امید!

وباز بیم و امید بر اقتصاد ایران حاکم شد و دوباره مهلت‌های تمدید سه‌ماهه و شش‌ماهه و در نهایت بعد از یک سال خروج رسمی امریکا از برجام تائید شد و اینجا بود که امید‌ها به نا امیدی و یاس تبدیل شد و تحریم پشت تحریم و تحریم با تهدید و تحریم با وضع قوانین ضد ایران و شد آنچه شاهدیم و بلوکه شدن پول‌های ایران در کشور‌های دیگر و قفل شدن فروش نفت و گاز و کشتیرانی و بانک و..؛ و ازقضا ورود کرونا و ضربه مضاعف به اقتصاد ایران و بسته شدن راه‌های کمک به ایران توسط لابی امریکا و البته ضوابط و مقررات جهانی بانکی و باز بازگشت به عقب و گام‌به‌گام انجام برگشت به فعالیت‌های هسته‌ای و تکرار تاریخ و بیم و امید‌های سال ۸۲ و البته انتخابات مجلس ایران و انتخابات امریکا در سال ۹۹ و تاریخ مجدد تکرار شد و این بار بایدن آمد و امید‌ها برای بازگشت به برجام آغاز شد؛ و حال با این بیم و امید‌های آشنا و نزدیک به بیست‌ساله این بار رهبری انقلاب وارد جریان شده و به همه این ماجرا‌ها خاتمه دادند و تکلیف همه را روشن کردند و حرف قطعی و نظر قطعی ایران را به‌صراحت اعلام و شروط ایران را برای بازگشت امریکا اعلام نمودند و یک‌بار برای همیشه ما را از بیم و امید خارج و تکلیف را بر همه سیاسیون و اقتصادیون روشن کردند.

هرچند که ایشان سال هاست با شعار اول سال سعی در نشان دادن مسیر دارند و اتکا به داخل و تولید ملی و رونق و جهش و... ولی با نبود اعتقاد و نگاه مرعوب نتیجه‌ای که باید حاصل نشد؛ و باز با تأسف ما انتخاباتی داریم برای ریاست جمهوری در سال بعد که باز نظرات و شعار رهبری محقق نمی‌شود و کاندیدا‌ها برای کسب رأی دست به عوام‌فریبی می‌زنند و باز گرای غلط به‌طرف بدعهد و باز فشار و تحریم و بی‌ثباتی در اقتصاد با این تفاوت که این بار امریکا با پشتیبانی و اجماع اروپا به میدان خواهد آمد و اگر نجنبیم و اگر حواسمان جمع نباشد ضربات سخت‌تری وارد خواهند کرد.

امید است با ذکر این سوابق کمکی به مجموعه مدیریتی کشور کرده باشیم تا دست از غفلت و عوام‌فریبی برداشته و اختلافات داخلی را بزرگنمایی نکرده و دست در دست هم دهند تا مشکل مردم ایران را که زیر بار تورم و سو مدیریت کمر خم کرده رفع نمایند و بدانند این پست‌ها و موقعیت‌ها گذراست و آنچه می‌ماند صداقت و نیکی و عمل صالح است.