شعار سال: ویدئوی کوتاهی از مصاحبهی عزتالله ضرغامی، رئیس اسبق سازمان صداوسیما در دو روز گذشته بازتاب گستردهای در شبکههای اجتماعی پیدا کرده است.
ضرغامی در بخشی از این مصاحبه در آخرین روزهای مهر ۹۷، میگوید: «من خودم نماز جمعه که میرفتم یکی از کارهایم این بود که مینشستم و از دستفروشها خرید میکردم؛ عذر میخواهم مثلا لباسهای زیر که میخواستم بگیرم آنجا ارزان بود و بزرگ و در سایز من بود، قشنگ چمباتمه میزدم پنج تا سوا میکردم. از وقتی مسئول شدم دیدم دیگر نمیتوانم بنشینم آنجا ببخشید شورت مردانه سوا کنم. احساس کردم این برایم یک محدودیت شد».
واکنش کاربران توییتر به این ویدئو را میتوان به سه بخش تقسیم کرد؛ گروهی که نسبت به این ویدئو با نگاهی طنزآمیز مواجه شدند، گروه دومی که انتقاداتی را نسبت به اظهارات نامتعارف عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی مطرح کردند و گروه سومی که بیشتر واکنشها را شامل میشد کسانی بودند که به انتخاباتی بودن انتشار این ویدئو باور داشته و هدف از آن را ارائهی «تصویر مردمی» از ضرغامی دانستند.
اما آیا انتشار ناگهانی یک ویدئو از بخشی از مصاحبهای که ۸۸۰ روز قبل منتشر شده بود صرفاً مسئلهای انتخاباتیست یا پشتپردهی دیگری را هم میتوان برای آن تصور کرد؟!
شاید باید برای پاسخ به این سوال به ۲۴ ساعت پیش از انتشار این ویدئو بازگردیم. زمانی که خبرگزاری میزان، رسانهی قوه قضاییه اطلاعیهی روابط عمومی سازمان قضایی نیروهای مسلح را دربارهی تأیید حکم متهمان پروندهی «هلدینگ یاس» منتشر کرد.
اطلاعیهای که بر اساس آن دو متهم سرشناس این پرونده، محمود سیف (که از او با عنوان یکی از مقامهای ارشد نهادی امنیتی یاد میکنند) و عیسی شریفی (قائممقام محمدباقر قالیباف در شهرداری تهران)، به سی و بیست سال حبس محکوم شدهاند و زمان وقوع اعلام جرم هم سالهای ۹۲ تا ۹۵ اعلام شده است.
انتشار خبر تایید حکم دادگاه پروندهی «هلدینگ یاس» در دیوان عالی با واکنشهای گستردهای در شبکههای اجتماعی همراه بود که مهمترین بخش آن نیز به جدال حامیان و منتقدان قالیباف برمیگشت.
شاید بتوان انحراف توجهها از این حکم را بهعنوان یک گمانه برای علت انتشار ناگهانی این بخش از ویدئوی مصاحبهی قدیمی ضرغامی مورد بررسی قرار داد.
شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از انصاف نیوز، تاریخ انتشار: ۳۰ اسفند ۱۳۹۹، کد خبر: ۲۸۷۴۰۵، www.ensafnews.com