شعارسال: محمود احمدی نژاد در اقدامی غافلگیر کننده، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شد. او همراه حمید بقایی به ستاد انتخابات کشور رفت و همه بر این گمان بودند که این همراهی،صرفا برای همراهی نامزد مورد حمایتش بوده است.

بقایی هم ثبت نام کرد و اینجا بود که ناگهان، احمدی نژاد پشت میز ثبت نام نشست و مدارکش را تحویل داد و کاندیدای ریاست جمهوری شد.

تابستان سال گذشته، احمدی نژاد برای اعلام کاندیداتوری اش نزد رهبر انقلاب می رود. در آن دیدار مقام معظم رهبری، احمدی نژاد را از کاندیداتوری نهی کردند. با این حال، احمدی نژاد به فعالیت های انتخاباتی اش ادامه داد تا آن که رهبری آنچه در جلسه خصوصی گفته بودند را علنی کردند.

بعد از این سخنان بود که احمدی نژاد طی نامه ای در 6 مهر 1395 اعلام کرد که در اجرای منویات رهبری، برنامه ای برای انتخابات نخواهد داشت.

او بعدها در 23 بهمن 1395 در بیانیه ای داد و در بندهای 3 و 2 آن نوشت:

«از هیچ فرد یا جناح و حزب و گروهی حمایت نکرده و نخواهم کرد. این موضع قطعی و غیرقابل تغییر اینجانب است.

ممکن است برخی افراد یا جریانات و جناح ها به خاطر منافع گروهی ، اخبار و شایعاتی تحت عنوان حمایت از شخص خاصی به نقل از اینجانب منتشر نماید. صریحا اعلام می نمایم که این نوع شایعات و اخبار حتی اگر از زبان نزدیکان اینجانب باشد ، خلاف واقع است و قویا تکذیب می شود.»

با این حال، او به آنچه خودش گفته بود و آن را موضع قطعی و غیرقابل تغییرش نامیده بود عمل نکرد و بقایی را به عنوان کاندیدای مورد حمایت اش اعلام کرد.

او روز 23 فروردین 1396 به ستاد انتخابات کشور رفت و به عنوان کاندیدا ثبت نام کرد.

فارغ از آنچه بین رهبری و احمدی نژاد گذشت، تا بدین جای کار، احمدی نژاد، دو بار چیزی گفته و خلاف آن عمل کرده است:

1 - او در مهر 95 کتباً نوشت و امضا کرد که کاندیدا نمی شود.

2 - او در بهمن 95 کتباً نوشت و امضا کرد که از هیچ کاندیدایی حمایت نمی کند.

با این حال او هم از بقایی حمایت کرد و هم خودش کاندیدا شد.

همین است که در ادبیات سیاسی ایران، از احمدی نژاد به عنوان اسوه راستگویی یاد می شود!

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت خبری تحلیلی عصر ایران، تاریخ انتشار: 23فروردین1396، کدخبر: 533426: www.asriran.com