به همین دلیل صلاحیت احمدی‌نژاد در درجه اول به دلیل این سیاست‌ها رد شد. برداشت غالب این است که احمدی‌نژادیسم در رد صلاحیت احمدی‌نژاد موثر بوده است.

چگونه ممکن است که دوباره اجازه داده شود همان شعارهای ویرانگر طرح شود؟ کافی است به دو شعار داده شده از سوی دو نامزد انتخاباتی اشاره شود.

شعار اول این است که یارانه پرداختی به سه دهک پایین جامعه را سه برابر خواهد کرد. با توجه به حذف تعداد قابل توجهی از یارانه‌بگیران، سه برابر شدن یارانه سه دهک، به منزله دو برابر شدن کل یارانه‌های پرداختی است.

غیرممکن است سه دهک را بتوان به طور دقیق شناسایی کرد و باید به چهار تا پنج دهک هم پرداخت تا سه دهک پایین پوشش داده شود. برای این کار سالانه بیش از ٤٠ هزار میلیارد تومان بودجه لازم است. این پول از کجا تامین خواهد شد؟ اگر از طریق افزایش قیمت حامل‌های انرژی باید تامین شود، حداقل باید همه این کالاها مثل بنزین، گازوییل، گاز و برق و... حداقل حدود دو برابر افزایش پیدا کند و فقط تورم حاصل از این افزایش قیمت بیش از ١٥ درصد است. آیا کسی که این قول یا شعار را می‌دهد، حاضر است این بخش از شعار را هم بگوید؟

به علاوه این کار در اختیارات رییس‌جمهور نیست و بدون تصویب مجلس انجام آن ممکن نیست مگر اینکه خلاف قانون رفتار کند. به علاوه مجلس هم نمی‌تواند آن را تصویب کند، زیرا مخالف سیاست‌های کلی نظام و اقتصاد مقاومتی است و شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت آن را رد می‌کنند. پس صرف دادن چنین شعاری نوعی بازگشت به احمدی‌نژادیسم است که هم نوعی بی‌تدبیری در آن است و هم عبور کردن از اختیارات رییس‌جمهور و هم اعلام آمادگی برای انجام امور خلاف قانون.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت تحلیلی خبری عصرایران، تاریخ انتشار: 6 اردیبهشت 1396، کدخبر: ۵۳۵۸۲۱، www.asriran.com