برای رای آوردن هم مشکلی نیست، به چند نفر قول می دهم که بعد از انتخابم چند تا مجوز و سند و امتیاز برایشان بگیرم، دستمزد پیشاپیشم را هم می دهم برای رفتن توی لیست.یک اکانت توئیتر فیک هم میدهم بزنند برایم که اگر چیزی گفتم و شر به پا شد تکذیب کنم و بگویم متعلق به من نیست. خیلی هم کلاس دارد و معروف می شوم.

دلشان هم بخواهد. پیداست که فقط یک تخصص را لازم است داشته باشی که من از همه متخصص ترم. فیتّ کار خودم است.. ناسلامتی «مونوپاد»ی گفته اند… چیزی گفته اند.

خبره تر از من هم سراغ دارند؟ کلی آپشن هم رویم سوار است. کادربندی ام که عالیست، دکمه فوکوس اتومات دارم، زاویه های خوشتیپ شدن را می شناسم، با هر لوکیشنی هم رزومه دارم مثلا: کنار ایرباس، زیر پلاسکو، با داعشی های تروریستی تهران یه هویی، جان دادن کودک غرق شده در آب و خیلی چیز های دیگر. سرچ کنید عکس هایم می آید. تلویزیون هم پخش کرده من را. یک وقت فکر نکنید ندید بدید باشم … نه ، دنیا دیده و چشم و دل سیرم، ایرانی خارجی اش فرقی ندارد، تا دلتان بخواهد بلوند های چشم آبی معروف را در سفر های فرنگ دیده ام. همه هم دوست دارند با من عکس بگیرند، من خودم را لوس و ضایع و خار و خفیف نمی کنم. لازم هم نیست ۹۴ تا مفصلم را کش و قوس بدهم برای یک عکس گرفتن، که بعدا با سی تا دیکلوفناک و دو لیتر گل گاوزبون هم اسپاسم عضلاتم رفع نشود.

به رای امتیاز وزیر مزیر ها هم خیلی کاری ندارم ساده و سر به راهم … هر چی خودشان بخواهند همان! فقط حیف است از تیر و طایفه مان چند نفری نباشند. هیچ عکس چرت زدن در جلساتی هم نمی توانید از من شکار کنید، ما کم فروشی در کارمان نمی کنیم.

تنها مشکلم شاید این باشد که نمی توانم در «دو دو» گفتن همراهی کنم … شاید فقط نمایشی بتوانم کمک کنم. همین.مطمئنم من متخصص ترین و کار درست ترین نماینده مجلس می شوم.