شعار سال: 25 خرداد سال 1312 بود که شهر قزوین مفتخر به ولادت فرزندی در این خاک شد که پدرش او را محمدعلی نامید؛ محمدعلی رجایی، نامی که کمتر کسی است او را نشناسد.

در مقام شأن و سیره شهید رجایی بسیار گفته‌ و شنیده‌اند، داستان‌های زندگی شهید رجایی از دوچرخه ساده و زندگی بی هیچ نشانه دنیایی‌اش گرفته تا نحوه برخورد وی با بیت‌المال و فرزند و اهل بیتش که می‌تواند الگوی راستین برای همه مسؤولان باشد.

شاید امروز هفته دولت فرصتی برای گفتن از رجایی باشد اما رجایی را تا چه اندازه الگوی عملی خود قرار داده‌ایم. این سؤالی است که باید به آن پاسخ داده شود و مسؤولان قزوینی در برابر آن بیش‌تر مسؤول هستند.

آری به واقع نوع برخورد شهید رجایی با فرزندانش و بیت‌المال دیگر در بین مدیران جایی ندارد و این گزاف نیست که بگوییم حتی نمی‌توان گفت این الگو در بین برخی مدیران وجود ندارد و قطعا امروز راه رجا حداقل بر مدیران ما بسته است.

ای کاش راه رجا را نمی‌بستیم ولی جالب است بدانیم شهید رجایی در زادگاه خود حتی یک خیابان هم به نامش مزین نشده است و این میزان اهمیت مدیران به اسطوره‌ای بزرگ و دست نیافتنی را نشان می‌دهد.

بی‌تردید درو از انتظار نیست که بگوییم دست‌هایی در پس کار است تا نام و یاد شهدا را از میان بردارد؛ مگر دست‌هایی دست به کار نشد تا خون بزرگانی همچون رجایی را بریزد؛ حال جای تعجب است که دست‌هایی درصدد بستن راه رجا باشند.

آن روزها هر عزیزی که آسمانی می‌شد، می‌گفتند ای شهید راهت ادامه دارد، رجای باهنر راهت ادامه دارد، گرچه رجایی برفت راه رجا بسته نیست و ... اما امروز نمی توان با شیوه‌های قارون‌مسلکی و اشرافی‌گری ادعای رجایی زیستن و رجایی بودن داشت.

شاید اگر کتابچه‌ای کوچک حتی و یا فیلمی چند دقیقه‌ای از زندگی این عزیزان برای مسؤولان ارائه شود، قدری به خود بیایند شاید راه رجا هم باز شد.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری فارس(استان قزوین)، تاریخ 14 شهریور 96، کد مطلب: 13960614000346: www.qazvin.farsnews.com