پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

داستان حصارکشی در پارک قیطریه به اسم ساخت مسجد و تقابل افکار عمومی با چند رویکرد صیانت از فضای سبز، ضرورت مسجد سازی باضابطه ، حفاظت از میراث تاریخی ، الزام به مدیریت مشارکتی بجای مدیریت بالا به پائین و سلیقه محور و ...، را نباید صرفا در قالب روایتی از ساخت یک مسجد دنبال کرد. بنظر می رسد که جامعه شهری ایران در حال گذر از پذیرش سیاستگذاری دولتی به سمت نوعی سیاستگذاری مشارکتی و مشروعیت دهی به حکمرانی( تعامل بخش دولتی، خصوصی و حقوق عامه) می باشد. این طور می توان قضاوت نمود که جامعه دیگر اجازه گردن کلفتی مدیریتی و صحبت سلیقه گرای فردمحور با نگاه بالا به پائین ( نظیر نوع برخورد زاکانی در این موضوع) را نداده و فرد و چنین فرایندی را نامشروع نموده و کنار خواهد زد. سیدآرش حسینی‌میلانی، عضو سابق شورای شهر سابق تهران ، در یک نگاه کل گرا به داستان مسجدسازی در پارک قیطریه پرداخته است.

بانک مرکزی در اواسط فروردین ماه ۱۴۰۳، لیست ابربدهکاران بانکی را در سه حوزه تسهیلات جاری، غیرجاری و اشخاص مرتبط تا پایان اسفند ۱۴۰۲ را به‌روزرسانی و منتشر کرده است. نگاهی تطبیقی به این لیست و لیست‌های سه ماهه قبلی، ناگفته‌های زیادی منجمله ضرورت تمرکز بر بحث امهال بدهی، ورودی‌های جدید از ابر بدهکاران، علل ناتوانی برخی از بانک‌ها در وصول و یا کاهش مطالبات و مواردی همانند را در بر دارد. شایعاتی درخصوص وام دهی ضربدری افراد مرتبط بانک‌های گوناگون شنیده می‌شود که نیازمند راست آزمایی است و شعار سال، به زودی با ذکر شواهد متقن، اقدام به افشاگری درباره برخی از این بانک‌ها خواهد کرد (در حال حاضر، در مرحله راست آزمایی شنیده‌ها و گزارشات دریافتی هستیم).

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

شهرداری تهران وقف الزامات قانونی، موظف به ورود ،خدمات رسانی و مداخله گری در بحث آسیب های اجتماعی است. موضوعی که متاسفانه توانمندی چندانی در راهبری راهبردی آن نداشته و مواجه با آسیب های اجتماعی را معادل توزیع بن حمایتی و بگیر و ببندهای ون محور و کمپ پایه می بیند. خدا می داند چقدر سرمایه و بودجه هم با این نااهلی ها به هدر می رود و دوستان ما در معاونت اجتماعی، اما سرخوش تر از گذشته ادعای خدمات رسانی موثر دارند. همکاری با بهزیستی و سایر نهادهای انتظامی و حمایتی و خیریه ای را نمی دانند ولی ادعای برنامه محوری شان گوش خراش است. معدود نیروهای توانمند فعال در حوزه نیز، بدلیل بعضی اختلاف سلیقه های سیاسی و اداری، کنار گذاشته می شوند و آسیب اجتماعی شهر تهران می ماند و حوضش. امین توکلی زاده از لیست باندهای سواستفاده کننده از کودکان کار می گوید و موضوع ترنس ها. موضعی که بد نباشد،نیم نگاهی بدان انداخته شود .

تقی آزاد ارمکی معتقد است که در کمتر از صد و پنجاه سال اخیر ایران شاهد دو انقلاب و یک کودتا در داخل خود بوده است. این رخداد‌های بزرگ چرا شکل گرفته اند؟ تحلیل این انقلاب‌ها را باید در علل ایجاد میل در رادیکالیسم در خودمان جستجو کنیم. میل به رادیکالیسم در ما از کجا آمده است؟ تقی آزاد ارمکی، میل به این جنگ و تغییر در ایرانی‌ها را محصول عدم پرداختن ما به شکست‌ها می‌داند. به عقیده او ایرانی‌ها به جای اندیشیدن به علت شکست‌ها تلاش کرده اند با شعار‌ها و آرمان پردازی‌ها از شکست عبور کنند و این امر موجب رادیکالیسم و خشونت در جامعه ایران شده است.

پژوهشگر حوزه مدیریت جناب آقای سجاد رحیمی مدیسه در متنی زیبا با عنوان چرا چالش های ما حل نمی شود ،پرسیده است که چرا با وجود این حجم نیروی انسانی توانمند تحصیل کرده در کشور، مشکلات کشور حل نمی گردد و شاهد تکرار بحران ها هستیم؟چرا رویکردهای تفکر سیستمی با ماهیت بومی شده ​​​​​​​که مفاهیمی نظری هستند، هیچ وقت در حل مسائل و مشکلات جاری کشور، مؤثر واقع نمی‌شوند؟ و عملاً جایگاهی در خصوص این رویکرد جدید مدیریتی نیست؟ وی در متن مقاله به این استنتاج رسیده که تفکر سیستمی در نظام های آموزشی ،فرهنگی و اداری کشور نهادینه نشده است و علت وجود این حد از چالش ها،کم توجهی به این نوع تفکر است و ... . فرمایشات ایشان قابل نقض نیست، اما فرض می کنیم که آحاد یک جامعه یا بخش فرهیخته ان ، صاحب این نوع تفکر تخصص محور، شده باشند،آیا چالش های کشور در آن شرایط حل خواهد شد؟ پاسخ مسلما منفی است چرا که انسان ترکیب عقل و نفس بوده و تعادل عقل و نفس، زمینه ایجاد تعادل و ارتقا است( عقل بواسطه توسعه تعلیم تقویت می شود و نفس بواسطه توسعه تربیت). حتی با وجود افراد صاحب تفکر سیستمی، ذات تکامل یابی تدریجی جامعه و نیازمندی به مدارا ( در مقابل نگاه هؤمونیک تفکر سیستمی) قابل انکار نیست. لذا حاکمیت تفکر سیستمی بدلیل ذات غلبه گرایی آن، واقعیت وجود آسیب ها و آحاد ناتوان در تفکر سیستمی و در نهایت وجود افراد متمایل به کسب قدرت بدون داشتن توانمندی تفکر سیستمی، باعث برهم زدن مستمر نظم توصیه شده در تفکر سیستمی گردیده و ضرورت تثبیت تفکر شبکه ای کاملا احساس می شود. سوال اینجاست که آیا سوالات نویسنده متن با استقرار و تثبیت تفکر شبکه ای حل می شود؟ باز پاسخ ما خیر است. تفکر شبکه ای با وجود قابلیت های بالای همدلی و لایه برداری از ابعاد مکنون آسیب ها ، توان تحول آفرینی بنیادین را نداشته و ضرورت استقرار تفکر مدیریت بحران احساس می شود. تفکری بسیار قوی که در درون خود شش نوع تفکر (کلاسیک یا سیستماتیک و تخصص محور، تفکر انطباقی با توان حل مسئله ، تفکر پایه یا تفکر تعادل بخش به سه حوزه عقلانیت و نفس و دین ، تفکر القایی و شهودی، تفکر مجبور یا تفکر قادر به حل مسائل اقتصادی و مدیریتی و سیاسی ، تفکر توفیق طلب یا جبرانی وابسته به باورهای ارزشی با توان ایجاد جهش شناختی- اجرایی) را دارد. با وجود و استقرار این نوع تفکر در افراد پیشرو ، توسعه از حالت فنی ، امنیتی ،سیاسی و غیره خارج شده و ماهیت تحول آفزینی و تمدن گرایی وابسته به افراد خودبنیاد متعهد ( قابلیت توامان تخصص و تعهد) را دنباله گیری می کند. بر این قاعده، مباحث بیان شده توسط نویسنده متن، می تواند بعنوان اولین قدم حرکتی در این مسیر باشد. برای فهم و بهره برداری مطلوبتر، عین بیانات نویسنده، تقدیم حضور می گردد.

حسین شیخ رضایی عضو هیئت علمی موسسه حکمت و فلسفه در نشست «فلسفه، بیرون و درون دانشگاه» که در سه‌شنبه ۲۴ بهمن در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد،بیان داشت که از دیدگاه مردم، فلسفه دانشگاهی دو تا مشکل دارد؛ یکی اینکه با زبان فنی غیر قابل فهمی بیان می‌شودو دوم اینکه از دید افراد بیرونی، آن چیزی که فیلسوف درباره آن صحبت می‌کند ربطی به زندگی ندارد.بحث فلسفه کاربردی هم قادر به پاسخگویی به این دو چالش نبوده و لازم است وارد حوزه فلسفه برای عموم شویم . نکته مهم‌ در تعریف فلسفه برای عموم این است که راجع به موضوعاتی صحبت می‌کند که دغدغه عموم مردم یا خیر عمومی است.فلسفه برای عموم می‌گوید تو مسئله داری، من می‌آیم از زاویه دید خودم می‌گویم مسئله‌ات چطور حل می‌شود.مثلا در غزه، اسرائیل به بیمارستان بمب می‌زند، فلسفه می‌تواند به ما چارچوب بدهد که آیا این دفاع مشروع به حساب می‌آید یا خیر. پس فلسفه کاملا نقش ابزاری دارد و فیلسوف می‌خواهد با این ابزار مسئله‌ای را حل کند که این مسئله، مسئله عموم است. در چنین شرایطی باید به حساسیت های داستان هم توجه نمود به گونه ای که فلسفه عامه‌پسند و فلسفه پوپولیست ،جای فلسفه برای عموم را نگیرد و جریان سازی پوپولیستی ( خصوصا در فضاهای سیاسی و اجتماعی) جای فلسفه برای عموم ننشیند.تجارب متشابه این حوزه را در ترویج علم، علم کاربردی و کاربردی سازی علم،زبان تخصصی علم و مواردی همانند نیز داریم.

آیت‌الله جوادی آملی در پیامی به دومین همایش سالانه ستاد گسترش فرهنگ دعا گفت:‌ در جهان هرچه حق و باطل و حلال و حرام است توسط خدا تعیین می‌شود اما این عقل که همانند چراغ است، عاملی است که ما به سمت صراط درست برویم و کمک می‌کند که راه را طی کنیم و به مقصد برسیم.مرحوم کلینی، اهل منطقه‌ای در جنوب تهران بوده و مفسری عقل‌مدار است که با عقل‌مداری، روایات اهل بیت(ع) را جمع‌آوری نمود و اگر توضیحی بر آن روایات داد بر محور عقلانیت ارایه کرد.مرحوم کلینی فرمود قطب فرهنگی یک ملت، عقل آنهاست .

از آسیب های مسلم نظام اداری کشور عزیزمان ایران، ضعف فوق اعجاب انگیز نظام کنترل و بازرسی است. این ضعف بنیادین اجازه می دهد که مدیران دستگاه های اداری کشور هر ادعایی داشته باشند( تا سر حد غافل شدن از وظیفه اصلی خود و ورود به حوزه های سیاسی و حاشیه ای غیر مرتبط به بهانه حمایت) و به هیچ احدی هم پاسخگو نباشند. آقای عبدالملکی درباره یکی از ظریف ترین موضوعات کشور و بیانات مقام معظم رهبری درخصوص اقتصاد مقاومتی ، ادعاهایی دارد. با توجه به شناختی که از منظومه فکری، سطح توانمندی و الگوهای رفتاری ایشان داریم، نامبرده را به مناظره دعوت می کنیم تا همگان متوجه سطح برداشت ایشان از اقتصاد مقاومتی بشوند. همچنین موضوع دوم مناظره را روی برنامه های جاری مناطق آزاد کشور در دوره مدیریت ایشان متمرکز می کنیم تا مردم بدانند در عمل ، یک مدعی حمایت از اقتصاد مقاومتی تا چه اندازه آن را عملیاتی می نماید. چطوره حجت،موافقی؟

علی اکبر صالحی در نشست «آسیب شناسی مهاجرت نخبگان» در خانه اندیشمندان علوم انسانی ایران بیان داشت که «الان مهاجرت از دانشگاه‌ها عبور کرده و به آموزش و پرورش رسیده است».برای خروج هر نخبه ۵ میلیون دلار سرمایه از کشور از دست می‌رود، زیان مالی مهاجرت نخبگان در سال ۱۳۹۳ بیش از ۳۸ میلیارد دلار برآورد شده است، بنابر آمار مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۸ تعداد ۶۰ هزار نفر از ایرانی‌هایی که مهاجرت کردند در گروه مهاجران نخبه دسته‌بندی شدند، مانند افراد حاضر در المپیادهای علمی و رتبه‌های برتر کنکور. متاسفانه در دانشگاه نگرانی و هراس امنیتی وجود دارد.

اولین همایش سالانه «مسئولیت اجتماعی علم و نقش انجمن‌های علمی» دوشنبه ۹ بهمن ماه در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. گزارش زیر، بیان خلاصه وار مهمترین مسائلی است که در این همایش مورد توجه صاحب نظران بوده است.

دکتر فتح‌اله آقاسی زاده و سعید غلامی نتاج امیری، محققانی هستند که پیش از این کتاب ”هفتاد سال برنامه‌ریزی توسعه در ایران: آسیب‌ها و چالش‌ها” را به جامعه برنامه‌ریزی ایران تقدیم کرده‌اند.پس از این تجربه تالیفی، بر مؤلفه مدیریت در ایران تمرکز نموده و مایلند این گزاره را به حکمرانان منتقل کنند که مدیریت بسیار مهم بوده و راه توسعه ایران از مسیر اصلاح نظام اداری و مدیریتی خواهد گذشت .آنچه که این دو محقق در قالب ”مدیریت ایرانیان” آن را توصیف و صورت‌بندی نموده‌اند، نشان می‌دهد که مدیریت امروزی ایرانیان، عموماً در تضاد با آموزه‌های جهانی مدیریت و موازین جهان‌شمول مدیریت است.حقیقت این است که در میدان واقعیت و عمل، همه چیز وابسته به موقعیت، اکنون، و وابسته به بالادستان و نظام تشخیص سکاندار اصلی سازمان است. گاه در انتصاب مدیر، تخصص مبنا می‌شود، گاه روابط و اعتماد مبنا قرار می‌گیرد. گاه توصیه‌ها و امر و نهی‌های منابع قدرت ملاک هست، گاه تصادفی و از سر اجبار و اکراه انتصابی صورت می‌پذیرد و گاه دهها مبنا و معیار دیگر خود را تحمیل می‌کنند و.... . گروهی از منتقدان، صحبت های آقاسی زاده را در قالب نوعی نقد اصلاحی تفسیر کرده اند و گروهی دیگر، آن را بستری برای به یادمانی منجر به انتصابات. هرچه باشد بخش زیادی از این نقدها ، نقدهای درستی است که ما را از محفل گرایی بجای مدیریت ورزی، دور کرده و اصلاحاتی برای کارآمدی سازمانی کشور توصیه می کند.

اتحادیه انجمن های علوم اجتماعی ایران، نخستین همایش سالانه خود را با موضوع «مسئولیت اجتماعی علم و نقش انجمن‌های علمی» با همکاری شماری از انجمن‌های عضو اتحادیه ، در تاریخ دو‌شنبه و سه‌شنبه ۹ و ۱۰ بهمن‌ ۱۴۰۲ ساعت: ۱۳:۳۰ تا ۲۰ در محل خانه اندیشمندان علوم انسانی ایران (نجات الهی، خیابان ورشو)برگزار می‌کند. شرکت برای عموم فرهیختگان، هیات مدیره و اعضای انجمن های علمی ، دانشگاهیان و فعالات پژوهشی، آزاد بوده و تنها لازم است هماهنگی های متقابل،قبل از برگزاری نشست با دبیرخانه صورت پذیرد.

به مناسبت زادروز زنده‌یاد داریوش شایگان در چهارم بهمن ‌ماه، در برنامه «برخورد» تصمیم گرفته‌ایم نشستی در نقد و بررسی میراث فکری این متفکر برگزار کنیم و ازاین‌رو با دکتر حسین مصباحیان و دکتر احسان شریعتی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح روز سه‌شنبه، در سالروز قیام تاریخی مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶ در دیدار هزاران نفر از مردم این شهر، با اشاره به درس‌های ماندگار قیام خودجوش مردم مؤمن این شهر در ۱۹ دی ۱۳۵۶، گفتند: این حادثه عظیم که در اعتراض به اقدام رژیم وابسته در انتشار مقاله‌ای موهن نسبت به امام خمینی صورت گرفت، اثبات قدرت نقش‌آفرینی مردم در حوادث بزرگ است. رهبر انقلاب، سرنگونی رژیم وابسته و ظالم طاغوت را در فاصله حدود یک‌سال از قیام جریان‌ساز مردم قم، نتیجه ملموس حضور مردم در صحنه برشمردند.

پژوهش یکی از محرک‌های کلیدی در توسعه اجتماعی‌اقتصادی در نظر گرفته می‌شود. مطالعات مختلف در مورد رابطه پژوهش و تحولات اقتصادی، نشان داده‌ تمرکز بر پژوهش باعث توسعه اقتصادی در بسیاری جنبه‌ها می‌شود. در اکثر اقتصادهای توسعه‌یافته رابطه نزدیکی بین اهمیت آموزش عالی و توسعه اقتصادی نشان داده شده است. بنابراین، تقویت پژوهش در هر کشوری نوید توسعه پویای اقتصاد مبتنی بر دانش در آن کشور را می‌دهد. در این میان مساله تامین مالی پژوهش بسیار مهم است. اگر چه بسیاری مواقع مساله تامین مالی به حجم و میزان حمایت دولت تقلیل پیدا می‌کند، تامین مالی روش‌ها و فرایندهایی است که می‌توانند فعالیت‌های سیستم‌های آموزش عالی و تحقیقات را در راستای تامین اهداف و نیاز ملت‌ها، شهروندان و کسب وکارها جهت‌دهی کنند.

غرب هیچ‌گاه از گذشتۀ خود غافل نبوده و به خصوص سیر علوم غربی کاملاً پیوسته است. سنت‌های علمی غرب حتی در سیاه‌ترین اعصار تاریخ حفظ شده و استمرار یافته است. فلسفۀ غرب از تالس تا هایدگر تداوم داشته و همین موجب غنای آن شده است. اما آیا بزرگ‌ترین اتفاقات تاریخی ایران معاصر انعکاسی در آثار علامه یا دیگران داشته است؟ آیا آثار ایشان قبل و بعد از کودتای ۲۸ مرداد یا انقلاب اسلامی تفاوت محسوسی دارد؟

عیسی بزرگ‌زاده سخنگوی صنعت آب کشور بیان داشت که پنج ابرپروژه انتقال آب دریا در دولت سیزدهم در حال اجرا است.یکی از این طرح‌ها، انتقال آب از خلیج‌فارس بوده که از استان‌های کرمان، یزد و در بخشی از مسیر از استان هرمزگان نیز عبور می‌کند و اکنون در مرحله بهره‌برداری است. چهار طرح دیگر انتقال آب دریا نیز در دولت سیزدهم در حال اجرا بوده و شامل انتقال آب به اصفهان از منطقه سیریک، کریدور شرقی به‌منظور انتقال آب از چابهار به سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و خراسان رضوی، خط انتقال آب به هرمزگان، کرمان و یزد و همچنین خط انتقال آب به استان فارس است. و .... . ضمن تشکر از زحمات مدیران مرتبط با این طرح های زیربنایی کشور، انتظار می رفت که آقای عیسی بزرگ زاده درباره مجریان این طرح های پنج گانه، هزینه اجرای آنها و سرفصل های تامین هزینه نیز توضیح می دادند.

مشکلات، چالش‌ها و پیچیدگی‌هایی که پیش روی مرضیه برومند به عنوان مدیرعامل خانه سینما وجود داشت، باعث شد عمر فعالیت تنها مدیرعامل زن خانه سینما به کمتر از یک‌سال برسد.

وقتی انتصابات مدیریت ارشد اجرایی در بیست سال اخیر، بشکل بسیار زشتی دارای گرایشات محفلی و جریان سازی سیاسی منجر به انتصابات می شود، باید به حال خودمان گریست. در خصوص وزیر آموزش و پرورش کاری به این موضوع نداریم که آنها پیشنهاد دانند،تو چرا پذیرفتی رضامراد صحرایی؟ چرا که پاسخش بسیار روشن است. قائده نسبتا عمومی و همگانی تشنگی به قدرت و شهوت شهرت و کسب منافع به اسم ایفای رسالت و انجام تکلیف. آقای رضا مراد صحرایی ، تفکیک جنسیتی کتب درسی و تخصصی سازی محتوا ، کار بدی نیست ، اما اولویت و محوریت اقدامات فعلی نمی تواند باشد. تمرکز شما باید روی حوزه پرورشی قرار گیرد. این حوزه به مسابقه کتابخوانی، اردو و انجام مناسک تقلیل جایگاه داده و فاقد اثرگذاری تربیتی در کنار اثرگذاری شناختی برگرفته از بعد آموزشی است. درک کن، قبل از اینکه مانند برخی از وزرای قبلی، تشدید خسارت به بار بیاوری. با دین و دنیای خودت و فرزندان یک کشور بازی نکن. از نظر ما تو در حد و اندازه ردای وزارت نبوده و نیستی، اما چه کنیم که به حکم قانون وزیری و ما مشفقانه از حضرتعالی تقاضا می کنیم ، به وظایف قانونی خودت و تمرکز بر احیای فعالیت پرورشی منجر به اثرگذاری تربیتی اقدام کنی. از نمایش و شو بازی کردن مدیران مربوط در این حوزه بشدت برحذر باش. بسیاری از آنها فهم لازم برای درک رسالت پرورشی را نداشته و حوزه پرورشی را با مباحث ایدئولوژیک ، مناسک دینی ، سیاست زدگی پوپولیستی و مواردی همانند اشتباه گرفته اند. بعضی از درجا زدگان نابود شده آنها، حاضرند بچه های مردم را هم قربانی کنند تا خودشان به چشم بیایند.