گندکار را دارند در می‌آورند، قیمت مصرف کننده موز در تمام دنیا یک دلار است (البته با کیفیت‌های مختلف، اندکی می‌تواند نوسان هم داشته باشد). مجوز‌ها کاملا مشخص است که کدام رانتی‌ها و غیر رانتی‌ها داده شده است. فرآیند ثبت سفارش‌ها هم کاملا مشخص است. ورود به گمرک هم قابل بررسی است، چطور می‌شود که بحث کمبود در بازار را مطرح کنیم. اگر وارد کننده بی خاصیت، توان یا تمایل واردات ندارد، غلط می‌کند سهمیه می‌گیرد و ظرفیت پر می‌کند. اگر بی همه چیزی که قصد احتکار منجر به افزایش قیمت دارد، فکر کرده که با رشوه یا خواب نهاد‌های نظارتی مرتبط می‌تواند قیمت را بالا ببرد، از امروز بداند که شلوارش را سرش می‌کشیم. ۲۰ روز کاری از زمان انعکاس خبر حاضر فرصت دارید که قیمت موز با کاهش حداقل ۲۰ درصدی در بازار مصرف و سطح خرده فروشی همراه شود. در غیر این صورت لیست افرادی که سهمیه واردات در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ گرفته اند (حتی تاریخچه فعالیت وارداتی انان) و محموله‌هایی که وارد گمرک شده اند (حجم، تاریخ ورود و نام صاحب محموله) را برای اطلاع مردم منتشر می‌کنیم. کور خوانده اید که حتی بتوانید به اتهام افشای اسرار کاری، شکایت حقوقی کنید. ضمنا آقای فامیل اخوی خاص هم اگر آبروی خود را دوست دارد، بهتر است همکاری کند. الان گفتیم تا فردا گلایه مندی وجود نداشته باشد. خطاب ما به اتاق فکر توصیه کننده به ایجاد بحران در چند محصول و فشار بر رئیسی برای پذیرش آقای فلانی بعنوان وزیر هم هست. سربسته عرض شد.

متأسفانه هر سال ضعف سیاست گذاری‌های تولیدی و تجاری حوزه کشاورزی شاهد هستیم . در این میان ضعف سیاست‌های تجاری بخش کشاورزی نیز هر از گاهی باعث ممنوعیت صادرات و زمین گیر شدن تولید انبوه صادراتی روی زمین کشاورزان و زیان آنها می‌شود.بزرگترین مشکل بخش کشاورزی، مدیریت است. مدیریتی که هنوز بعد از گذشت ۴ دهه نتوانسته در حوزه آمایش سرزمین، الگوی کشت و تنظیم بازار اقدامات مؤثری انجام دهد. با توجه به اهمیت بخش کشاورزی،لازم است متولیان در سال جهش تولید نسبت به حل چالش‌های موجود اهتمام ورزند.