واژه ذکر در معنای یاد است. پروردگار می‌گوید که با یاد خدا ، دل‌ها آرام می‌گیرند. ذکر را نباید تکرار پشت سر هم عباراتی ورد گونه پنداشت. ذکر نوعی به زبان آوردن حکیمانه صفات و اسما الله، متناسب با شرایطی است که فرد درگیر آن می‌باشد. کسی که گشایش می‌خواهد باید یا فتاح بگوید نه یا قهار. کسی که جایگاه می‌خواهد باید یا رافع بگوید و همانند آنها. موثر افتادن ذکر بستگی تام به انتخاب درست نوع ذکر، رعایت چارچوب‌های رفتاری و عملکردی گوینده ذکر (پاک بودن، نیت درست داشتن، اصلاح تدریجی خود، پیشگام شدگی برای دیگران در حد خود، تصحیح خواست‌ها و همانند آنها) دارد. حال سوال می‌شود که شیوه اثرگذاری ذکر چگونه است و نمونه‌های از اذکار مفید و تجربه شده با توجه به شرایط و مشکلات جامعه، کدامند؟ در ادامه به چهار ذکر بسیار نافع از امام صادق اشاره می‌شود.

ذکر خدای سبحان از بهترین و پاکیزه‌ترین اعمال نزد خدا، برترین لذت نزد دوست‌داران خدا، خوی و خصلت خوب مومنان و صالحان و نشان همنشینی با محبوب واقعی بوده و مایه شرافت و رستگاری انسان است و در آیات قرآنی و روایات اسلامی سفارش بسیار شده است.

اذکار الهی، همانند فانوس هایی می مانند که توسط آدمی روشن می شوند و هرچقدر تاریکی بیشتر باشد سوی روشنایی آن بیشتر دیده شده و قابل لمس است البته به این نکته نیز باید توجه کنیم که میزان روشنایی این فانوس نیز بسته بخود نسان است.

امام صادق: درهر جا که پاى اطاعت خدا به میان می‏آید، ب یاد خدا باشى و اطاعتش کنى، و هر جا معصیت خدا پیش آید، بیاد او باشى و آن را ترک کنى.

دلی که از دغدغه های دنیایی خالی نشود، آن گونه که باید، نمی تواند با یاد خدا آرام باشد.