الگوی کشت را اگرچه بسیاری یک موضوع کاملاً فنی زراعی می‎دانستند اما به هنگام تدوین آن مشخص شد که ابعاد دیگری را نیز در بر می‎گیرد و اهمیت این موضوعات بسیار بیشتر از مسائل صرفاً فنی است.

الگوی کشت در گستره ایران بیش از آن‎که فنی باشد و معیارهای اقتصادی، زیست‎محیطی و اهداف راهبردی تکلیفی در آن لحاظ شود، نیازمند مجموعه‎ای از گزاره‎ها است که بدون لحاظ آن عملاً الگوی کشت تنها یک گزاره‎ در خلأ محسوب می‎شود و ارزش چندانی در سطح مزرعه نخواهد داشت و با گذشت زمان و عدم توانایی نهادهای متولی برای عملیاتی‎سازی آن، کارایی خود را از دست می‎دهد.