عضو کمیسیون کشاورزی مجلس ابراز داشت: در رابطه با چای دبش هم علیرغم اینکه تعدادی از نمایندگان از جمله شخص بنده در مجلس یازدهم خیلی در رابطه با آن صحبت کردیم ولی در نهایت لاپوشانی شد و کار نظارتی روی آن انجام نشد.وی درخصوص علت سکوت وعدم واکنش از سوی نمایندگان مجلس نسبت به موضوع آقای صدیقی گفت که این مساله یکی از نتایج یکدستی قواست که بواسطه آن اشتباهات و کم‌کاری‌ها نادیده گرفته می‌شود . یکی از ایرادات پررنگ مجلس یازدهم این بود که تقریبا مجلس و دولت یکی بودند زمینه‌اش هم این بود که بیش از ۲۰۰ نفر طی نامه‌ای از آقای رییسی که رییس یک قوه دیگر بود دعوت کردند تا کاندیدای ریاست جمهوری شود و بیش از ۲۲۰ نفر از نمایندگان طی نامه‌ای پیروزی در انتخابات را به ایشان تبریک گفتند و خب این باعث شد که مجلس یازدهم در بُعد نظارتی خوب عمل نکند.

حضور فردی معلوم الحال و معلوم التوان نظیر ساداتی نژاد از ابتدا مورد نقد و حتی دادن هشدار امنیتی مکتوب مستقیم توسط شعار سالی‌ها به ریاست محترم جمهور همراه بود. از ابتدا در جریان سطح توان، نوع تیم سازی، محوریت‌های فعالیتی و حتی حاجی‌های پشت پرده این گروه بودیم و درباره بعضی جریانات و پیامدها، هشدار مکتوب امنیتی دادیم. اما گویا گوشی شنوا برای ما وجود نداشت و یا مصالحی مطرح بود که ما از آن بی خبر هستیم. یاسمین طالقانی در مقاله‌ای بنام سکوت رئیسی و احمدی نژاد از علل سکوت درخصوص چای دبش می‌پرسد؟ به نقل از جعفرزاده امین آبادی می‌پرسد که کاش آقای رئیسی می‌گفت که آقای ساداتی‌نژاد را برای ایجاد چه مشکلاتی در وزارت کشاورزی برکنار و حذف کرد. چرا حکم دادگاه آقای ساداتی‌نژاد بخشیده می‌شود؟ آقای رئیسی می‌خواهد بگوید در دولت من اصلا فساد اتفاق نمی‌افتد؛ مگر می‌شود؟ واضح است که چنین سطحی از فساد و تخلف بدون دخالت و مساعدت سطوح مختلف مدیران مرتبط امکان‌پذیر نیست. به عبارتی ما با یک سلسله تخلف سازمان‌یافته، پیوسته و در ارتباط با هم برای تخصیص غیرقانونی چنین حجم بالایی از ارز مواجه هستیم. نکته تاسف بار و خنده دار و پلشت ماجرا هم اینجاست که ساداتی‌نژاد، وزیر کشاورزی دولت سیزدهم که نامش در فساد چای دبش و نهاده‌های دامی مطرح شد، برای انتخابات مجلس ثبت‌نام کرد و تایید صلاحیت هم شد. آیا منافع ملی، گام دوم انقلاب، رسالت انقلاب ۵۷، تمدن سازی اسلامی- ایرانی و ... مهم‌تر است یا حفظ منافع و حمایت از مشتی مدیر فاسد مسئله دار؟ سربسته عرض شد.

چای دبش با توجه به ماده شش اساسنامه اتحادیه تولیدکنندگان، بازرگانان و صنایع بسته بندی چای کشور و با توجه به ماده ۴۱ بند ۱۵ این اساسنامه، موجب وارد کردن صدمات به حیثیت حرفه‌ای این اتحادیه شده و از عضویت در اتحادیه اخراج گردیده است. نامه مورد اشاره به سه شرکت دبش سبز گستر (اکبر رحیمی درآبادی)، شرکت آسان توان تولید (علیرضا عبدی) و فراورده‌های غذایی نیکو فراز (اکبر رحیمی درآبادی) ابلاغ شده است.

جلال رشیدی کوچی، نماینده مجلس گفت ارز برای واردات خودرو داریم، همانطور که برای چای دبش ۳ میلیارد دلار داریم، برای خودرو هم داریم. فقط امسال ۱.۱ میلیارد دلار ارز دادند که ماشین‌آلات چای وارد کنند! ۶۰۰ میلیون دلار بعد از اینکه وزیر نامه زد ارز ندهید، باز هم به آنها دادند!وقتی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال می گوید از رئیس کل وقت بانک مرکزی تا ساداتی نژاد وزیر جهادکشاورزی وقت، باید زیر تبغ بازپرسی قرار گیرند، بی راه نمی گوید.

فهم فسادی چنین شرم‌آور تقریر و تفسیر نمی‌خواهد بلکه خطا اینجاست که به جای اعتراف به گناه خود و اصلاح وضع موجود و به‌جای حب ایران و عشق به میهن، توجیه‌گر ‌ظلم و ظالم و فساد و فاسد و انداختن توپ در زمین این و آن باشیم. افزون براین، در متون دینی ما توجیه گناه از خود گناه بدتر است و گناه هر قدر سنگین به سنگینى توجیه گناه نمی‌رسد.

بررسی لیست‌های منتشرشده تسهیلات بانکی ارایه شده به چای دبش از ماجراهای پیچیده و جالب حضور هشت بانک در این پروژه تامین اعتبار و ارایه تسهیلات، حکایت دارد. برای بررسی دقیق تر موضوع ، لیست تسهیلات اعطایی بانک‌ها از خرداد ۱۴۰۱ تا شهریور ۱۴۰۲ و همچنین لیست ارزهای پرداختی بانک مرکزی در دو بخش نیمایی و آزاد از فروردین ۱۳۹۷ تا اردیبهشت ۱۴۰۰ (آخرین لیست اعلامی بانک مرکزی) مورد واکاوی قرار گرفته است. براساس لیست‌های منتشرشده، شرکت واردکننده چای که یکی از بزرگترین فسادهای ارزی را به نام خود ثبت کرده ، توانسته علاوه بر تسهیلات ارزی اخذ شده، در ۲ سال گذشته ۲ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان( نزدیک سه همت) از بانک‌های کشور تسهیلات ریالی دریافت کند.آقای خاندوزی که اعتقاد به شفافیت دولت دارند لطفاً پاسخ دهند چرا جلوی انتشار لیست دریافت‌کنندگان ارز را گرفته‌اند؟ لطفاً پاسخ دهند، چرا پرداخت ارز با این حجم و ابعاد به چای دبش تا اردیبهشت امسال همچنان ادامه داشته است؟ لطفاً پاسخ دهند، چرا لیست تسهیلات بانکی همه بانک‌های کشور اعلام نمی‌شود؟ لطفاً پاسخ دهند، چرا نام ۶۰ مدیر دولتی متخلف که در جریان ماجرای دبش برکنار شده‌اند، به قوه قضائیه داده نمی‌شود؟

روزنامه سازندگی نوشت: آن‌طور که محسنی‌اژه‌ای در نشست دو روز پیش خود گفت: «قوه قضائیه به پرونده تمامی افرادی که اتهاماتی متوجه آنهاست بدون توجه به مقام آنها رسیدگی خواهد کرد؛ البته در خصوص پرونده مورد اشاره باید تاکید کنم که هنوز هیچ ‌مدیر متخلف دولتی به ما معرفی نشده است». سخنان رئیس قوه قضائیه اخطاری دوباره به دولتمردان رئیسی است.

با اظهارات جدید رییس قوه قضاییه، مشخص شده که ۹۰ درصد از فساد در تخصیص ارز واردات چای در دو سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ رخ داده و ادعای مسوولان دولتی درباره «کشف» و «جلوگیری» از این فساد گسترده نوعی «فرار رو به جلو» بوده است. ما بعنوان رسانه مستقل تخصصی ، به این بخش که فساد مربوط به دولت دوازدهم بوده یا سیزدهم،کاری نداریم. سوال مشخص ما از دولت و رئیس محترم قوه قضائیه این است که آیا در این پرونده،رد پای جواد ساداتی نژاد وزیر وقت جهادکشاورزی نیز وجود دارد( مثل پرونده میوه شب عید، فروش زعفران و خرما و غیره) یا خیر؟ اگر آری، چرا دولت ، مجلس و قوه قضائیه در برخورد با مفاسد مدیران مماشات می کنند؟آیا رئیسی،مگر شما در بازدید از استان البرز نگفتید که به مفسدان رحم نمی کنید؟ آقای اژه ای،مگر شما مکرر شعار فساد ستیزی سر نمی دهید؟ مگر مجلس یازدهم ادعای مقابله با فساد و مفسد را ندارد؟ مصادیقی وجود دارد که کمتری از این مقدار هم می توانست فساد فی الارض تفسیر شود. منتظر دریافت توضیحات هستیم.

عباس عبدی بیان داشت که فساد ۳.۷ میلیارد دلاری همچون یک زلزله ۸ ریشتری بنای شعار‌های ضد فساد را به لرزه در آورد و احتمالا پس‌لرزه‌های آن چیزی از این بنا‌ها باقی نگذارد، انجام فساد ۳.۷ میلیارد دلار در حکومتی که اندک ارزهایش هم مهم است، مثل پیدا کردن سوزن در انبار کاه نیست، بلکه مثل دیدن یک گاومیش در یک طویله کوچک است که کور هم می‌تواند بفهمد که آنجا گاومیش وجود دارد. از فساد بدتر نیز وجود دارد و آن گمراه کردن افکار عمومی از اصل مساله به دست کسانی است که شعار مبارزه با فساد می‌دهند، ولی درکی از علت فساد و حتی معنای دقیق آن ندارند.

پرونده فساد سه و نیم میلیارد دلاری چای دبش یک بحث است و توجه کردن به محاکمه مدیران دولتی تسهیل کننده و شراکت دار در این پرونده یک بحث دیگر. مدیرانی که با قصور، تقصیر، ترک فعل و اهمال، می‌توانند بستر‌های وقوع جرم را تسهیل و تشدید کنند. با توجه به تخلفات گسترده به وقوع پیوسته در وزارت جهادکشاورزی در زمان وزارت سیدجواد ساداتی نژاد و این بحث که در سال ۱۴۰۱ از کل ارز تامین‌شده برای واردات چای که حدود یک میلیارد و ۳۹۶ میلیون دلار بود، یک میلیارد و ۱۰۱ میلیون دلار فقط به این گروه اختصاص پیدا کرده و همچنین میانگین واردات چای طی ۵ سال منتهی به ۱۴۰۰، بین ۶۰ تا ۶۵ هزار تن بوده است، اما در سال ۱۴۰۱ به یکباره رقم واردات به ۱۱۰ هزار تن رسیده است، این سوال پیش می‌آید که آیا ممکن است پای سیدجواد ساداتی نژاد (وزیر جهادکشاورزی سابق) هم در این پرونده باز باشد؟ آیا می‌توان به شگل احتمالی، ردپایی از علی صالح ابادی یا معاون امور ارزی او در بانک مرکزی در این پرونده دید؟ موضوعی که لازم است مقام قضایی بشکل حاص بدان ورود کرده و بشکل شفاف برای اذهان عمومی، توضیح دهد.

بر اساس اطلاعات ارایه شده توسط سازمان بازرسی کل ارز دریافتی یک شرکت خاص فعال در حوزه واردات چای و ماشین آلات چای از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ (در قالب واردات چای و ماشین آلات) معادل ۳ میلیارد و ۳۷۰ میلیون دلار بوده ( دوره چهار ساله) که از این مبلغ حدود یک میلیارد و ۴۷۲ میلیون دلار از ارز نیمایی تامین شده برای ماشین آلات و مابقی آن برای واردات چای بوده است( طی این مدت، ۷۹ درصد از ارز نیمایی تخصیص یافته برای واردات چای، به این گروه تجاری اختصاص پیدا کرده بود).گروه تجاری مذکور، تاکنون برای یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار از ارز‌های دریافتی خود، رفع تعهد نداشته و کالایی وارد کشور نکرده است. از طرف دیگر این گروه، نسبت به ثبت سفارش چای درجه یک هند به نام دارجلینگ به ارزش هر کیلو ۱۴ دلار اقدام کرده بود، اما در عمل چای کشور کنیا و چای صادراتی درجه دو ایران را به ارزش حدود ۲ دلار وارد کشور نموده است(برخی از کارشناسان معتقدند که به اندازه کل مصرف کتتذگان چای خارجی در کشور، پتانسیل ایجاد شاکی خصوصی وجود دارد). لطفا نگاهی به اخبار مرتبط این خبر بیندازید و ملاحظه کنید گه پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، در دو سال اخیر، چقدر در خصوص فساد و باند مافیایی واردات چای ، هشدار داده است.

یادش بخیر! تو روستا‌ها داشتن یه قطعه کوچیک باغ چای برای خودش جمال و کمال محسوب می‌شد. وقتی پا میذاشتی تو این قطعه بهشتی، همه‌ شادی و نشاط و سبزی و سرزندگی بوته‌های چای می‌ریخت تو وجودت. چای چینی با دست و دسته جمعی با آن صدای زیبای چاک چاک چاک، برای خودش یه ملودی موسیقیایی کامل بود.