دوست خیالی می تواند به دوستی های کودکان با یک موجود خیالی یا دوستی های غیر واقعی بزرگسالان اطلاق شود. کودکان در سنین پایین به صورت طبیعی ممکن است دوست خیالی داشته باشند که بهتر است والدین آن را بپذیرند. اما این پذیرش باید حد و حدودی نیز داشته تا کودک بتواند در سنین بالاتر ارتباط موثر با دیگران نیز برقرار کند. در این مقاله جوانب مختلف دوستان خیالی کودک مورد بررسی قرار می گیرد.

اصطلاح استثنایی اصولا یک اصطلاح آموزشی است که فقط به تعداد معدودی از دانش‌آموزان گفته می‌شود که تفاوت‌ها و انحرافات آنان از متوسط جامعه سنی خود متفاوت است. شخصی که در مرحله رشد یا به عبارت دیگر پیش از ۱۸ سالگی قرار دارد و نسبت به هنجار‌های جامعه از نظر هوشی و کارکرد‌های جسمی عملکرد پایین‌تری دارد به عنوان کودک استثنایی شناخته می‌شود. در بحث‌های تخصصی به دلیل نیاز به مراقبت‌های خاص به این کودکان، کودک با نیاز‌های ویژه نیز گفته می‌شود.