میسوفونیا واژه‌ای است که برای کسانی به کار گرفته می‌شود که در مقابل صدا‌های مختلفی بدان حساس شده اند، واکنش‌های تدافعی و انزجاری شدید نشان داده و نمی‌توانند آن‌ها را تحمل کنند. افراد مبتلا به این اختلال عموما به صدا‌های بی اهمیت و پیش پا افتاده‌ای که بدان حساس شده اند، واکنش‌های شدید نشان می‌دهند. برخی از یافته‌ها نشان می‌دهند که میسوفونیا در افرادی بوجود می‌آید که در دوره‌ای از زندگی نیازمند تمرکز بالای فکری برای انجام دادن وظایفی خاص بوده و تمایل شدید به سکوت مطلق داشته اند (نظیر نوجوانانی که برای کنکور و رقابت علمی شدید آماده می‌شوند) و بدلیل این نیازمندی به سکوت و تلاش بالا برای کسب نتیجه، دچار اختلالات اضطرابی شده اند. این گونه افراد در مرحله بعدی رقابتی خود و با افزایش فشار‌ها، به راحتی نشانگان افراد میسوفونیا را از خود بروز می‌دهند و با صدا‌هایی به ظاهر پیش پا افتاده نظیر نفس کشیدن، غذا خوردن یا تکان دادن پای افراد کنار خود، واکنش‌های خفیف یا شدید تدافعی و انزجاری نشان می‌دهند.

علت صدا بیزاری ریشه در اختلالات شنوایی فرد در شنیدن صداهای اطراف نداشته و میسوفونیا اختلالی روانی است مانند اختلالات وسواس های فکری ،اختلالات وسواسی شخصیتی ،اختلالات سندرم توره و اختلالات اشتهایی.تحقیقات نشان می دهد که ناهنجاری های مغزی می تواند سبب آزار و اذیت فرد در برابر برخی صداهای خاص شود .تنفر از یک صدای خاص به خود آن صدا ربطی ندارد و مربوط به حالات روانی فرد می شود.