تحليل وضعيت حزبي موجود نشانه‌هايي از تغيير ماهيت نظام حزبي ايران، از نظام، در واقع، «دوحزبي» به «نظام حزب مسلط» دارد. به نظر مي‌رسد با حاشيه‌نشيني تدريجي جريان اصلاح‌طلبي، اكنون فقط جريان اصولگرايي با حضور در سه قوه و ساير عرصه‌هاي قدرت، به وضوح بر راي‌دهندگان، ساير احزاب سياسي، تشكيل دولت و برنامه سياست عمومي تسلط دارد و نقش حزب مسلط را ايفا مي‌كند. حزب مسلط (در اينجا، جريان اصولگرايي) در اكوسيستم سياسي وجود دارد كه اجازه رقابت انتخاباتي را مي‌دهد اما از آن، حزب مسلط در چرخه‌هاي متعدد انتخاباتي پيروز بيرون مي‌آيد و با ايجاد رابطه نزديك با قوه مجريه به «حزب قدرت» تبديل مي‌شود. نظام حزبي ايران به نظام تك‌حزبي مبدل نمي‌شود، زيرا ميان نظام تك‌حزبي و نظام حزب مسلط تفاوت وجود دارد. تفاوت نظام تك‌حزبي با نظام حزب مسلط در اين است كه در نظام تك‌حزبي، احزاب ديگر ممنوع هستند، اما در نظام‌هاي حزب مسلط، احزاب سياسي ديگر تحمل مي‌شوند و بدون مانع قانوني آشكار عمل مي‌كنند، اما شانس واقعي براي پيروزي ندارند.

مرتضی مبلغ گفت:به نظر من به جریان اصلاح‌طلبی در ایران آسیبی وارد نشده و همچنان یک گفتمان غالب در جامعه ایران است که با همه فراز و نشیب‌هایی که داشته و دارد، این گفتمان ادامه پیدا خواهد کرد. من در این تردید ندارم که جامعه ایرانی یک جامعه اصلاح‌طلب است و حتی در انقلابی هم که انجام دادند در واقع به دنبال اصلاح‌طلبی و آموزه‌های اصلاح‌طلبی بودند.

یک سایت اصلاح‌طلب نوشت: اصلاح‌طلبان بدلی و قلابی، آینده جریان اصلاح‌طلبی را تیره‌وتار می‌کنند.

دفتر همایش‌ها و نشست‌های کانون اندیشه جوان در راستای برگزاری سلسله نشست‌های «مبانی فکر سیاسی»، دومین نشست را با همکاری جامعۀ اسلامی دانشگاه شریف با عنوان «بررسی آسیب‌های شکاف میان ملت و دولت» با حضور دکتر فرزاد جهان بین، استادیار دانشگاه شاهد و کارشناس مسائل سیاسی برگزار کرد.