لارستان، در جنوب غربی استان فارس به دلیل آب و هوای خشک از دیرباز میزبان آب‌انبارهای خاص خود موسوم به «برکه» بوده، این برکه‌ها به طور معمول به رودخانه‌هایی متصل بوده‌اند و از آب باران تغذیه می‌شدند، در هنگام بارش باران پس از مدتی از شروع بارندگی، درب ورودی آب به آب‌انبار را که در اصطلاح به آن « مَمَر برکه » می‌گویند، باز می‌کردند تا آب وارد برکه شود.