سخن بر سر این است که توسعه مرکز محور و ناسازگار با توان اقلیمی امکان زیست و حرکت را در بسیاری از مناطق ایران محدود ساخته‌است. افزون براین، در نبود رشد اقتصادی، تجارت آزاد و مبادله‌ی بین‌المللی، سوداگری جایگزین تولید ثروت و خلق فرصت‌های کار و اشتغال می‌گردد.