در اقدامی کم‌سابقه، حسین افشین، معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان رئیس‌جمهور، با صدور نامه‌ای رسمی، رضا بخشی آنی، معاون توسعه اقتصاد دانش‌بنیان را از سمت خود برکنار کرد. افشین در این نامه، بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری، پرداختن به موضوعات فرعی و بی‌ارتباط با مسیر توسعه اقتصاد دانش‌بنیان و فاصله گرفتن از روحیه عمل‌گرایانه را دلایل اصلی این تصمیم اعلام کرده است. وی همچنین به نارضایتی فعالان زیست‌بوم فناوری و ناکارآمدی ساختاری در این معاونت اشاره کرده است. دکتر رضا بخشی آنی در 17 شهریور ماه 1403 به این سمت گمارده شده بود.رضا بخشی آنی، دانش آموخته رشته مهندسی صنایع گرایش تحلیل سیستم ها از دانشگاه صنعتی شریف بوده و تحصیلات تکمیلی خود را در رشته اقتصاد در همان دانشگاه تا مقطع دکتری ادامه داده است. او از سال 1388 در زیرمجموعه های معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به عنوان کارشناس اقتصاد دانش بنیان آغاز بکار کرده و سپس به عنوان دبیر کارگروه های تخصصی در زیرمجموعه حوزه معاون اول ریاست جمهوری، در تدوین ده ها طرح حمایتی از شرکت های اقتصادی کشور ایفای نقش کرده است. از دیگر سوابق شغلی وی می توان به مشاور اقتصادی وزیر نیرو، دبیر کارگروه تخصصی ستاد تدابیر اقتصادی دولت و مدیریت عامل شرکت تخصصی سرمایه گذاری های خارجی ایران اشاره کرد. تالیف بیش از 10 مقاله علمی در حوزه اقتصاد توسعه، اقتصاد سیاسی، اقتصاد بین الملل و ترجمه چهار کتاب با موضوعات فقر و نابرابری، حقوق و اقتصاد، اقتصاد پولی و تاب آوری اقتصادی نیز در کارنامه علمی بخشی دیده می شود.

نامگذاری یک سال برای دانش‌بنیان‌ها را شاید بتوان نقطه عطفی برای رسیدن به خودکفایی و تولید انبوه با توان فناوران دانست؛ رفع نیاز جامعه توان داخلی، یکی از اصلی‌ترین پایه‌های قدرت و توسعه‌یافتگی در جوامع امروز محسوب می‌شود؛ از رفع نیاز‌های اساسی مردم تا برندسازی و توسعه کسب‌وکار‌های بومی در مقیاس بین‌المللی. در واقع، اقتصاد دانش‌بنیان همان حلقه گمشده‌ای است که ۴ دهه کشورمان در انتظار شکوفایی اقتصادی برآمده از آن است. پای درددل فعالان این عرصه که بنشینید، تنها به یک گزاره برمی‌خورید؛ اشباع از قانون و خالی از حمایت. گفته‌ها و شنیده‌ها از برنامه‌های حمایتی و ارائه تسهیلات، زیاد است، اما در عمل برای نظام بانکی، دانش‌بنیان بودن یا نبودن فرقی در ارائه وام‌های حمایتی ندارد. شاید بتوان گفت، پویایی اکوسیستم دانش‌بنیان مدیون تلاش‌های مستمر صاحبانی است که از هوش اقتصادی و سواد کافی برخوردار هستند. در غیر این صورت، تاکنون، فعالیت و تصمیمات نهاد‌های بالادستی که البته استثنا‌هایی هم در کار آن‌ها بوده، چنگی به دل نزده است.

از نگاه کارشناسان آنچه امروز منجر به خروج شرکت‌های دانش‌بنیان شده است، مشکلات مالی، تحریم‌های بین المللی، بازار‌های محدود و عدم‌امکان پیوستن آن‌ها به زنجیره ارزش جهانی است. این موضوع را پیشتر فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی هشدار داده بودند. آژیر خروج شرکت‌های دانش‌بنیان در حالی به صدا درآمده که بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال‌های اخیر ایران به مکانی برای کارورزی نیروی انسانی شرکت‌های دانش‌بنیان بدل شده است. نیرو‌هایی که بعد از یک دوره کوتاه یا میان‌مدت کار در این شرکت‌ها، سر از شرکت‌های بزرگ در‌می‌آورند.

خــرداد ســال ۶۴ بــود کــه دانـشگاه علـــوم‌پــزشکی آزاد اسلامـی تهـــران راه‌اندازی شد و در مقطع دکتری حرفه‌ای، پرستاری و مامایی در مقطع کارشناسی و علوم آزمایشگاهی در مقطع کاردانی با جذب ۳۷۶ دانشجو کار خود را آغاز کرد