ناصر مومنی می‌گوید: هایدگر با ریشه شناسی که از زبان و لغات می‌­کند، همیشه در پی رسیدن به چیزی است «اصیل» و «حقیقی».با هایدگر ما آن­ قدر به عقب می‌رویم که گاهی راه برگشت را گم می‌­کنیم. البته ممکن است در جواب بگویند، وجود حقیقی‌ترین، اصیل­‌ترین، نهایی‌­ترین­، نهان‌­ترین و پنهان­‌ترین امور است. رویکرد هایدگر چیزی نیست جز حجاب از چهره­ وجود برداشتن.