تعامل رئیس جمهور با مردم را باید به فال نیک گرفت و مورد تحسین قرار داد. رئیسی بعد از سفرهای چندگانه به ازبکستان و آمریکا و وقوع رویدادهایی نظیر فوت مهسا امینی و اغتشاشات خیابانی، گزارشی از اقدامات و نظرگاه های دولت را برای مردم بیان نمود. اما بخش زیادی از افکار عمومی می پرسند که چرا رئیس جمهور تا این حد رویدادی و غیر راهبردی صحبت می کند؟ چرا از ریشه ها و دردها و اقدامات غیر شعاری و واقع گرا، حرف نمی زند. چرا همه چیز در لوای سیاست قرار گرفته و بنوعی مشروط به اما و اگر است؟

«نیکی هیلی»، نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل متحد از سند همکاری ایران و چین به عنوان تحولی یاد کرده که به «انزوای جهانی ایران» پایان می‌دهد.

نه چین و نه روسیه هیچکدام کمترین اشتراک فرهنگی، نژادی، تاریخی، مذهبی و سیاسی با ما ندارند و به همین جهت هر نوع ارتباطشان با ما، تابعی از منافع بلند مدت و کوتاه مدت آنهاست. اگر جز این بیندیشیم به بیراهه رفته ایم.