پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایمان از دره فرحزاد به ‌عنوان یک مکان ییلاقی یاد می‌کردند؛ جایی که طبیعت در دره‌ای سرسبز و زیبا جانی تازه می‌گرفت و گاه نگین پایتخت نامیده می‌شد؛ اما حالا با گذر سال‌ها، دره‌ای به آن فراخی و سرسبزی به پناهگاه کارتن‌خواب‌هایی تبدیل شده است که سرپناهی ندارند و از خانواده‌هایشان طرد شده‌اند.

مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران با اشاره به اقدامات این سازمان برای کارتن خواب‌ها در آستانه فصل زمستان گفت: در فصل سرد سال بین ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر شب‌ها در گرمخانه‌های تهران پذیرفته می‌شوند، از سوی دیگر نزدیک به ۴۰۰۰ نفر هم در کمپ‌های اطراف تهران به سر می‌برند. با این حال به علت شیوه زندگی‌شان نمی‌توان آمار دقیقی ارائه داد، چرا که گاهی فصل سرما به جنوب ایران (حاشیه بوشهر و بندرعباس) که گرمتر است می‌روند و فصل گرما دوباره به تهران می‌آیند.

دروازه غار یا همان هرندی، چهره‌ای از آسیب‌های اجتماعی در قلب پایتخت را به نمایش گذاشته است، آسیب‌هایی از جنس اعتیاد، بزه و .... و دانش‌آموزانی که هر صبح و عصر باید از جمع معتادان برای رسیدن به مدرسه عبور کنند و آسیب‌هایی که در کمین است.

بحث‌ها درباره «کارتن خوابی» و «اعتیاد» از آن زمان بالا گرفت که پارک «شوش» یک پله بالاتر از همه پارک‌ها صدر نشین اخبار تلخ رسانه‌ها شد،