«عصر اعتدال» در شرایطی به پایان خود نزدیک می‌شود که از روزهای نخستینِ آن شکاف نسلی از مباحث جدی مطرح شده میان کنشگران بود. عصری که در سال اول با «ندا»ی نسل دوم اصلاحات آغاز شد، اکنون و در سال آخر کوچ یک بخش دیگر این نسل از همان جریان را تجربه می‌کند. نمادی از این که رقابت نسلی در این عصر همچنان به سود انقلابیون ادامه دارد.