در جامعه تحریم شده به واسطه کم شدن دسترسی به منابع، رقابت گسترده‌تر می‌شود؛ در نتیجه یک پدیده فانتزی به نام مهاجرت شکل می گیرد که افراد به دنبال ناکجاآبادی به نام خارج هستند. در اینجا خارج جغرافیای مشخصی ندارد، بلکه به صورت مکانی ایده‌آل به این صورت هر جایی غیراز اینجا ترسیم می‌شود. این موضوع مهاجران بالقوه را به شدت ترغیب می‌کند با پیدا کردن هر منبعی سریعاً موقعیت خود را از مهاجر بالقوه به مهاجر بالفعل تبدیل کند.