ویترین چینی مدیریتی برای مدیران ارشد دولتی گویا تبدیل به یک سنت نانوشته و حیاتی برای بقا شده است. سنت زشت و سرتا به پا مشکل داری که باید از بیخ و بن کنده شود. نوری قزلجه وزیر جهادکشاورزی اخیرا بیان داشته است که بی‌نیازی کشور از واردات گندم امنیت غذایی ایجاد می‌کند که پشتوانه بزرگی برای تصمیم‌گیری‌های اساسی در حوزه دیپلماسی است. این عبارت سرتا به پا تبلیغاتی یا نشان از کم اطلاعی وزیر دارد و یا حکایت از تبلیغات غلوآمیز می‌کند. ایران در طول تاریخ در چه سالی نیازمندواردات گندم منجر به گردن کج کردن سیاسی بوده است که حالا خودکفایی در گندم بعنوان پشتوانه حوزه دیپلماسی محسوب شود؟ خودکفایی در گندم چیز بدی نیست مشروط بر اینکه منجر به برهم زدن تعادل تولید سایز محصولات مثل جو نشود. خودکفایی گندم نباید منجر به نابودی منابع آب و خاک گردد. بدلیل شرایط اقلیمی ایران، خودکفایی در گندم امری نسبی و سنواتی است. خودکفایی در گندم در دوره مدیریتی شما (نوری قزلجه) اتفاق نیفتاده که روی آن مانور سیاسی و مدیریتی می‌دهید. ضمنا اگر مرد کار هستید، خبر خودکفایی در ذرت، دانه‌های روغنی و گنجاله را اعلام بفرمائید. منتظریم جناب وزیر.

سیاست‌های دولت طی سال‌های گذشته تضعیف‌کننده تولید داخلی گندم بوده و اینک خبر می‌رسد که یکی از چهره‌های خاص سیاسی مشغول واردات گندم با ارز دولتی است.