رسانه در معنای رکن چهارم دموکراسی در حال نشان دادن چهره واقعی خود در ایران برای تقویت سه رکن جمهوریت، اسلامی بودن و انقلابی گری است. در واقع استفاده صرفا انحصار و ابزاری از رسانه ، در حال تبدیل شدن به یک ابزار توسعه ای فراگیر است. از طرف دیگر اهالی رسانه نیز کم کم از رخوت خارج شده و با تقویت سه مهارت فنی، حقوقی و لابی گری، در حال نشان دادن توانمندی های خود هستند. در این فضا پیش قاضی ملق بازی کردن، جای اما و اگر فراوان دارد. شایعه شده رسانه ای دو میلیارد گرفته تا مدیر یک پتروشیمی را بزند. نکته اینجاست که اگر واقعیت داشته باشد، الزام به ورود قوه قضائیه کاملا حس می شود و اگر واقعیت نداشته باشد، الزام به برخورد شدید با مدیر مدعی یک اصل سالم نگاه داشتن فضای رسانه به حساب می آید. منصور مظفری، روایتگر این واقعه ، بشکل جذاب به داستان ورود کرده و استمداد طلبی از قاضی القضات را در پیش گرفته است.

شعار سال قصد ورود مستقیم به پرونده فساد مدیریتی در صنایع بهشهر در شرایط حاضر را (بدلیل چند لایه بودن این پرونده و ضرورت مقابله‌ای ریشه‌ای با جریان فساد) نداشت. اما با توجه به افشای جنبه‌هایی از این فساد توسط رسانه ها، همراستا با سایر رسانه‌های همسو اقدام به اطلاع رسانی نموده است. برای نشانه گذاری منجر به راست آزمایی توسط باند مدیریتی مسئله دار سابق عرض می‌شود که چه کسی از این مجموعه با پایگاه تحلیلی خبری شعار سال تماس گرفته و تقاضای برگزاری جلسه مشترک در خیابان وزرا با حضور مشاور خاص را داده بود؟ چه کسی با جعل عنوان خود را ستوان خراسانی (مثلا نیروی پلیس فتا) جا زده و مثلا از طرف پلیس فتا با این پایگاه خبری تماس گرفته و مثلا دستور به حذف دو خبر داده بود (در صورت تمایل پلیس فتا به پیگیری جعل عنوان صورت گرفته، مستندات تقدیم می‌گردد). برخورد جدی همکاران شعار سال با آقایان چگونه بود؟ از آقایان باند خاص باید بپرسید که در عرض ۴۸ ساعت، پیگیری فنی- حقوقی- امنیتی خط تماس به کجا انجامید؟ و.. موارد، بعنوان مصادیق و نشانه‌هایی برای اثبات حضور جریان مدیریتی خاص در این مجموعه اقتصادی عنوان شده و ضرورت پاکسازی‌های همه جانبه از طرف بانک ملی را باید به دیده تحسین و حمایت نگریست.

با نزدیکی به مجامع شرکت‌ها، متاسفانه شاهد در پیش گیری عامدانه برخی از رفتار‌های تخریبی به اسم شفاف سازی و یا فسادستیزی توسط برخی از رسانه‌ها هستیم. رفتار‌هایی که به راحتی قابلیت نیت خوانی دارند. نکته جالب اینکه، بدلیل فعالیت‌های التقاطی نهاد‌های نظارتی و بازرسی، همچنین تشدید شفافیت در پیش گرفته شده توسط سازمان‌ها و شرکت‌ها، قالب این به اصطلاح افشاگری‌ها، پوچ از آب در می‌آیند. متن مجامع شرکت‌ها و ریش قرمز‌های رسانه ای، اشاراتی مستقیم و غیر مستقیم به این آسیب دارد.