سرعت رشد پایه پولی به ۳۸ درصد و نقدینگی به ۳۴ درصد رسیده و معنای احتمالی این شکاف کم سابقه این است که دولت به شدت مشغول چاپ پول بوده و کسری بودجه را از محل قرض گرفتن شدید از بانک‌ها و مجبور کردن آنها به استقراض از بانک مرکزی جبران می‌کند.

یک اقتصاددان درباره چالش‌ها و چشم انداز اقتصاد ایران می‌گوید: مسیر نجات اقتصاد ایران به هیچ وجه از راهکار‌های اقتصاد دولتی رانتی و سیاسی نمی‌گذرد، مگر اینکه تغییری کلی در ماهیت این مجموعه اقتصاد سیاسی انجام بگیرد. یعنی باور سیاست مداران بر این باشد که، چون اقتصاد را بلد نیستند در آن دخالت نکنند و اقتصاد را به اهلش بسپارند و سیستم عرضه و تقاضا در اقتصاد آزاد بازار محور قیمت‌ها را تعیین کند. امنیت اقتصادی سیاسی برقرار شود. روش‌های دیپلماسی خارجی تغییر کند تا ما از این حالت بسته در آییم و در زنجیره تجارت جهانى قرار گیریم و به مازاد تجارت خارجی برسیم.