برای ایران، «آسیایی شدن» بیشتر در خلیج فارس یک موهبت است. رهبران ایران و به ویژه تصمیم گیرندگان محافظه کار، گسترش نقش سیاسی و اقتصادی چین در منطقه را به ضرر ایالات متحده تعبیر می‌کنند؛ بنابراین برخلاف انتظارات قبلی بسیاری از تحلیلگران، تهران از گسترش روابط بین کشور‌های عضو شورای همکاری خلیج فارس و چین و همچنین نفوذ سیاسی فزاینده پکن در منطقه حمایت می‌کند.

منافع اقتصادی و همچنین تلاش برای «تجدید موازنه» بین سیاست‌های داخلی، خارجی و امنیتی، محرک اصلی پکن است، به‌نحوی‌که این سیاست‌ها به سود شرق چین و شرق آسیا متمایل شوند.