بیشتر از ۸ ساعت کار می‌کنند. در سفر، خانه، مراسم عروسی و عزا تلفن‌هایشان زنگ می‌خورد و باید پاسخگو باشند. گاهی مجبورند تا دیروقت کار کنند و گاهی زودتر از همه مردم بیدار می‌شوند. تا جایی که به آن‌ها اجازه داده شود، سعی می‌کنند صدای مردم باشند و درد‌های اقشار مختلف را فریاد بزنند و در نهایت هم به حقوق بخور و نمیری که می‌گیرند راضی باشند.