اخیرا عبارتی با عنوان «آینده‌فروشی» در مباحث سیاست‌گذاری مطرح شده، مبنی بر اینکه دولت می‌خواهد از جیب نسل‌های آینده برای منافع خود خرج کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد در ۵ دهه اخیر اکثر اقتصاد‌های توسعه‌یافته توانسته‌اند با بهره‌گیری از ابزار‌هایی نظیر اوراق قرضه دولتی، از درآمد‌های آینده برای تامین کسری منابع بهره ببرند و در ادبیات اقتصادی، موضوعی با عنوان «آینده‌فروشی» بی‌معنی است.