باید کفش آهنین بپوشید تا کپی کارهای بی نام و نشان را پیدا کنید. بعد از شناسائی آنها به سروقت شان می روی و با کمال بی شرمی می شنوی که : برو هر کاری دلت خواست بکن!!! جایگاه و کارکرد قانون کجاست؟ ضمانت اجرائی همین یک جو قانون قابل تفسیر ، کجاست؟ چرا بدلیل نااهل بودگی و عدم رعایت شایسته سالاری در انتصابات ، بخش خصوصی باید تاوان این حجم حماقت ها و کم کاری های مشهود دولتی ها را بدهد؟ آیا فریاد رسی وجود دارد؟