یک قانونی بنام قانون کار در این کشور تصویب شده که متاسفانه بجای قانون کار ، قانون کارگر می تواند نامگذاری گردد. یک شوآف مناسبتی بنام سه جانبه گرایی( تعامل نظرات کارگر-کارفرما-وزارت کار و بخش حاکمیتی) هم توسط چند وزیر در دوره وزارت شان نقل مجلس می شود که بحثی خاص دارد. حال باید از آقای خرم ( فعال کارگری) پرسید که چرا هزینه زندگی استاندارد کارگر ، باید از جیب کارفرما تامین شود؟ وظیفه دولت چرا انکار می شود؟ چون زورتان به دولت نمی رسد ، روی کارفرما خراب می شوید؟ مگر کارفرما در ایران کیست؟ فردی همانند شما با اندکی درآمد بالاتر و در عین حال صد چندان تعهد بیشتر. بنظر می رسد که جریان کارفرمایی کشور باید بکوشد تا این قانون ابطال شود تا کارگر بدنبال حق خواهی واقعی خود باشد نه انداختن زندگی خود روی دوش کارفرما .

فهیمه سیدناصری می‌گوید: چه در مدارس عادی و چه استثنایی بچه‌های زیادی را می‌بینیم که دقت و تمرکز ندارند، اختلال یادگیری، اختلال خواندن و نوشتن و اختلال حرف زدن دارند و این مجموعه سبب افزایش دقت و تمرکز در آن‌ها می‌شود.