احسان واژه زیبایی است فراتر از بخشش و رفع نیاز موردی طرف مقابل. احسان بر خلاف بخشش ساده، با نوعی استمرار در عطا کردن ، همراه است. اگر این صفت در ما ملکه شود، ما خود را مقروض محرومین دانسته و در راستای انجام وظیفه خودمان، سر و دست می شکنیم و لحظه ای غافل نخواهیم بود. شاید ایده ال باشد، اما بشکلی خالصانه ، آرزوی دل است.