«خوزستان، پس از تهران، رتبه دوم تولید ناخالص داخلی را دارد.» این عبارتی است که تا کنون چندین بار تیتر رسانه‌ها شده و در روز‌های گذشته نیز مورد تاکید معاون استانداری این استان قرار گرفته است. اما در عین حال خوزستان ثروتمند، چالش‌های جدی اجتماعی و اقتصادی دارد، از نظر بیکاری از جمله استان‌های بالانشین محسوب می‌شود و مسئولان هم اذعان دارند که بهره چندانی از ثروت نفت و گاز خود نبرده است. نرخ محرومیت خوزستان در گزارش پایش فقر سال ۱۳۹۹، عدد ۳۵ درصد (بیشتر از نرخ ۳۱ درصدی کل کشور) اعلام شد و رتبه محرومیت آن نیز بین ۳۱ استان کشور هجدهم بود. نرخ فلاکت (مجموع بیکاری و نرخ تورم)، در استان خوزستان در سال ۱۴۰۲، در محدوده شاخص کشوری (۴۸.۸ واحد) قرار داشت. این شاخص در بهار ۱۴۰۳، اما در خوزستان در محدوده (۴۴ واحد) ایستاد که با وجود روند کاهشی از عدد کشوری آن (۳۹ واحد) بالاتر بود.

مردم استان خوزستان بشدت دچار مشکل هستند. این را رسما و راسا رئیس مجلس و رئیس کمیسیون امنیت ملی کشور تائید می کنند. سوال اینجاست که استاندار این استان در حال چکاری بوده است؟ آقای رئیس جمهور و وزیر کشور، با قید فوریت باید پاسخگو به عملکرد استاندار خوزستان باشند. در خصوص بچه کشی، پرت می گوید . اما بن بست رسیدن و مشکلات ایشان قابل انکار نیست.

قالیباف گفت: دِین خود را به مردم خوزستان که حس محرومیت و تبعیض دارند، ادا خواهیم کرد زیرا باوجود ظرفیت‌های عظیمی مانند صنایع، معادن، کشاورزی و بنادر، اما با چالش‌های جدی روبه‌رو هستند.