یک تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی نوشت: چند سال پیش با یکی از اعضای اصلی فرهنگستان علم گفت‌وگویی داشتیم که در آنجا صریح گفت با خواندن امیل دورکیم نمی‌توان به گزاره‌های دینی مطابق معیار‌های رسمی معتقد بود. کاملا هم درست می‌گفت. در حقیقت نه اینکه کتاب‌های فلسفی و اجتماعی غرب را خواندن افراد را بی‌دین می‌کند، بلکه با خواندن آن‌ها ممکن نیست که بتوان از گزاره‌های دینی این جماعت دفاع کرد، ولی می‌توان به معنای دیگری دیندار بود؛ معنایی که البته مورد تایید این‌ها نیست.