سال‌هاست تیم‌های لیگ برتر برای جذب بازیکنان خارجی یا داخلی بی‌کیفیت، میلیاردها تومان خرج می‌کنند؛ بازیکنانی که گاه حتی به‌دلیل ضعف فنی یا مصدومیت، نیمکت‌نشین هم نمی‌شوند اما دستمزدهای کلان می‌گیرند. همه می دانند که اصل و پشت پرده برخی از این معاملات و مبادلات کثیق چیست و متاسفانه هیچ کس هم حرفی نمی زند. گویا تداوم حضور و فعالیت این گنداب، برای خیلی ها نان و آب دارد. با خواندن و شنیدن صحبت‌های اسبقیان معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و امور جوانان، اینگونه احساس می‌شود که یا او در جای دیگری زندگی می‌کند یا منظورش لیگ‌برتر فوتبال کشورمان نیست. البته نمایندگان مجلس هم دست‌کمی از مسئولان وزارت ورزش ندارند و آنها هم هرازگاهی فیل‌شان یاد هندوستان می‌افتد و بحث قراردادهای نجومی فوتبال را بولد می‌کنند. در آخر هم هیچ تحول و اقدامی صورت نمی‌گیرد و پول‌های هنگفت از بیت‌المال و جیب مردم بین باشگاه‌ها، بازیکنان، مربیان و صدالبته واسطه‌ها جابه‌جا می‌شود. نهایت تلاش مسئولان هم همین اظهارنظرها و مصاحبه‌های تکراری است که سال‌هاست آنها را می‌شنویم. کاش حداقل قدری خودشان را آپدیت کنند و برای خالی نبودن عریضه کمی حرف‌های تازه بزنند.

در فوتبال ایران تیم هایی هستند که هر چقدر هم در مقطعی خوش بدرخشند، به علت نبود سازوکار مناسب، محکوم به زوال هستند.