هفته گذشته خبری ازسوی یک خبرنگار افغان منتشر شد که نشان می‌داد زبان انگلیسی در تابلوی دبیرستان «رابعه بلخی» در بلخ جایگزین زبان فارسی شده است.

در تقویم ملی جز روز «شعر و ادب» که با نام شهریار گره خورده، روز زبان فارسی هم داریم که با نام فردوسی عجین شده است. هزاران دیوان شعر و متون غنی و مفاخر و ادبای عالی مقدار پشتوانه این روز و این افتخار هستند. اما آیا این نام در تقویم، زبان ما را غنی و ادبیات ما را پرافتخارتر می­‌کند؟ امروز چه کرده‌­ایم که باید بر خود ببالیم؟