به ادله محکمه پسند و شرعی می‌توان برخی از مدیران اجرایی در جمهوری اسلامی ایران را بی غیرت نامید. بی غیرتی در این مورد نه یک توهین بلکه ذکر صفت است. بیانیه‌ی مشترک اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس، اعتراضات گسترده‌ای را به وجود آورده. اما سوال اینجاست که چرا هیچ کسی در ایران، پاسخ مستقیم و عملیاتی به امارات نمی‌دهد؟ متاسفانه در دهه نود، لنگر ارزی کشور در دبی و بر روی درهم انداخته شده است. همین حالا هم نفت ایران به چین فروخته می‌شود، اما یوآن آن به درهم تبدیل شده و سپس خرج می‌شود. اتکای صادرات کشور به دبی نیز واضح است و حتی در تسویه مالی با عراق و افغانستان هم، درهم دبی است که کار اصلی را انجام می‌دهد. این وضعیت وابسته باعث شده تا امکان ارائه پاسخ جدی و جلوگیری از پیش‌روی شیخ‌نشین جنوبی بسیار محدود شود و اساسا کسی در تهران اراده‌ای برای آن را نداشته باشد. ما درخواست انحلال امارات و بازگرداندن ان به ایران را نداریم، اما انتظار گوش مالی شدید دیپلماتیک و سیاسی با همساه‌ای که بی ادبی را به حرمت شکنی رسانده، حداقل انتظار ما می‌باشد.

واکنش ایران به ادعای وزیر امور خارجه امارات متحده عربی که مدعی حاکمیت این کشور بر سه جزیره ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی شده بود، حق حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه ایرانی قطعی و تردیدناپذیر است و تمامی اقدامات ایران در چارچوب اعمال حاکمیت و تمامیت ارضی خود صورت گرفته است.