مطالعات تطبیقی نشان داده که کشور‌ها معمولا در چارچوب تدوین برنامه‌های ملی آمایش سرزمین، انگاره‌های نظام بهره برداری و در نظر گرفتن بودجه‌ای متوازن برای اجرایی نمودن آن، اقدام به سناریو سازی الگوی کشت خود می‌نمایند. در این یادداشت، به اجمال درمی یابیم که کشور‌ها چگونه و با چه روشهایی؛ پارامتر‌های ثابت و متغیر تصمیم گیری درباره آینده الگوی کشت کشورشان را تحلیل می‌کنند و از آن‌ها برای سیاستگذاری توسعه نظام‌های بهره برداری بهره می‌جویند.