قاسم‌زاده گفت: در کار‌هایی مثل «شرق بنفشه» مندنی‌پور، «پناه بر حافظ» اسماعیل فصیح یا «حافظ ناشنیده پند» ایرج پزشکزاد، طرح هنری از حافظ دیده نمی‌شود. در دل این داستان‌ها پاساژی صورت نمی‌گیرد و آشنایی نویسندگان نسبت به حافظ و شعرش آنچنان دقیق نیست و به همین دلیل است که ما بازتابی از حافظ در کار آن‌ها نمی‌بینیم.