پس از بحران انقلابی نیمه دوم دهه پنجاه و دهه پرتنش شصت، سیستم فضایی در ایران به کلی به هم ریخت. از همان آغاز انقلاب جمعیت شهر‌ها به صورتی سرسام آور افزایش یافتند و این تورم جمعیتی و نیاز بالا به مسکن شهری، «شهرنشینی» و بزودی «آپارتمان‌نشینی» را ناگزیر کرد. بدین ترتیب نسل جدیدی از آپارتمان‌ها ظاهر شدند که در میان آن‌ها هم برج‌های لوکس دیده می‌شد و هم خانه‌های سازمانی و برج‌هایی برای طبقات فرودست.

یک استاد دانشگاه با تاکید بر ضرورت انجام ملاحظات کارشناسی در ساخت بناهای بلند گفت: اگر با مطالعات کافی مشخص شود که در مواردی می توان بنای بلند احداث کرد طراحی و اجرا، برنامه ریزی و مدیریت نگه داری باید با حداکثر کیفیت انجام شود.