تندباد مدرنیته، فقر و بیکاری و معضلات اقتصادی، تضعیف احساس تعلق به روستا در میان جوانان روستایی و میل آن‌ها به تحصیل و اشتغال و مهاجرت به شهر‌ها همچنان روستا‌های ایران را تهدید خواهد کرد. با این اوصاف در دهه‌های آینده شاهد گسترش شدید  پدیده سالمندی روستایی خواهیم بود. این مسئله نیازمند اتخاذ تدابیری است تا نیاز‌های دوران سالمندی را مورد توجه قرار دهند تا آنان را کنشگر و توانمند سازند و در آینده از آثار منفی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی این پدیده  هم در شهر‌ها و روستا‌های کشور کاسته شود.